Een van de steekwoorden van de jaren zestig is natuurlijk Hair, de musical uit 1967 die vrije liefde, drugs en protest tegen de oorlog in Vietnam bij elkaar bezemt. De boel wordt min of meer bij elkaar gehouden door een tamelijk warrig verhaal en een paar kanjers van liedjes zolals Let the Sunshine in, Aquarius en het titelnumer.Hair is al vele malen in Nederlands langsgekomen, maar nog nimmer in een Nederlandse vertaling/bewerking. De liedjes zijn vakkundig vertaald door Jan Rot, ook al hoor je daar door de begeleidingsdecibellen te weinig van. Hij verstaat de kunst om de klank van het Lees verder…

Van de meester op de lagere school mocht Astrid Nijgh niet meezingen, want ze zong vals volgens hem. Hij had niet in de gaten dat ze, net als haar grote heldin Zarah Leander, als contra-alt een octaaf lager zong. Van tekstdichter Lennaert Nijgh, haar echtgenoot voor twee jaar, mocht ze ook al niet zingen, want hij had geen zin om een copie te worden van het dichter-zangeres koppel Cees Nooteboom-Liesbeth List. Ook haar zoon maakt haar regelmatig duidelijk dat hij het niet prettig vindt als zij in huis zingt. Gêne? Gelukkig heeft Astrid Nijgh zich weinig tot niets aangetrokken van Lees verder…

Het hoogste doel van de bioloog (Rik Hoogendoorn) is om samen met zijn lievelingsgorilla voor de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties te staan met het verzoek om de mensapen volledige mensenrechten te gunnen. Hij is druk in de weer om zijn aap-protégé gebarentaal te leren, waardoor het beest zelf de apenbelangen kan behartigen. Nienke, een actrice die in de Amsterdamse theaterwereld niet al te subtiel terzijde is geschoven (Helmert Woudenberg), heeft als assistent van haar man in het Afrikaanse oerwoud een minder wetenschappelijke relatie met de gorilla’s opgebouwd. Zij ziet het stoere beest vooral als een wezen dat haar Lees verder…

Het is misschien niet echt eerlijk tegenover componist Henny Vrienten en tekstdichter André Breedland, die zich suf hebben geschreven voor de musical Ciske de Rat, maar bij Ik voel me zo verdomd alleen lopen de rillingen over de rug. De hit uit de film van 1984, die in de theatermusical is teruggehaald, is een superieur levenslied, waarin de vooroorlogse ellende, Jordaansentiment en de onbevangenheid van een kind prachtig samenvallen. Wat dit nummer onvergetelijk maakt in de musical is dat het een duet is geworden van Danny de Munk, de film-Ciske, maar nu als volwassen man en zijn schaduw uit het Lees verder…