In het voorjaar van 1944 gaat in het Amsterdamse City Theater de revue Uitverkoop in première. De naam van Toon Hermans staat groot op het affiche. De Sittardse komiek, die naam heeft gemaakt met zijn imitaties van de grote clown Buziau, heeft aan alle sketches meegeschreven. Hij is nu echt doorgebroken.Tegelijkertijd worden joden in goederenwagons weggevoerd uit Westerbork. ‘De artiesten en kunstenaars onder hen klampten zich vast aan hun vak. Ze produceerden een aantal revues waarmee ze uitstel van deportatie kregen. Wie in het publiek zat, vond het geweldig.’Zonder een waardeoordeel uit te spreken over artiesten die tijdens de tweede Lees verder…

Louise Korthals (1984) heeft de 24ste editie van het Amsterdamse Kleinkunst Festival gewonnen. Het Vlaamse trio Hermitage, dat door de jury naar de derde plaats was verwezen, had meer aanhang in de zaal en kreeg de Publieksprijs.De derde finalist, de Amsterdamse viermansformatie Poolvogel ging met een troostprijs naar huis: Peter Heerschop, die samen met zijn NUHR-kompaan Viggo Waas de finaleavond presenteerde bood aan om de groep te regisseren, aangezien hij veel in Poolvogel herkende van NUHR in hun begintijd. Met een vrolijke sneer naar de eerste winnaar Job Schuring, die in de zaal zat en tegenwoordig kinderprogramma’s maakt, zei Heerschop Lees verder…

Toen zijn oudere Comedytrain-collega’s Eric van Sauers en Raoul Heertje de titel van het programma van Stefan Pop hoorden, schoten ze van schaamte in de lach. Popaganda, wat een gruwelijke woordspeling. Maar het typeert de onbevangenheid van deze nieuwe loot aan de Comedytrain-boom, die in de titel een mooie kapstok ziet om een verhaal aan op te hangen over het exhibitionistische twitter en facebook-gedrag.Stefan Pop (1985) trad al als vijftienjarige scholier uit Schiedam op in de Amsterdamse comedyclub Toomler. Hij werd met complimenten en wijze raad terug naar huis gestuurd, maar voor Pop stond het vast dat hij het podium Lees verder…

Zeven jaar geen nieuw Teeuwen-programma in Nederland. Dat maakt hongerig.De première van Hard en Zielig van Hans Teeuwen in 1994 geldt als een van de meest magische momenten uit de moderne cabaretgeschiedenis. Teeuwen zette in zijn debuutsolo de sluizen van wansmaak, perversiteiten en banaliteiten wijd open. Hij keek in de beerput van zijn eigen ziel en het publiek zag zichzelf weerspiegeld in de glimmende drek op de bodem. Een buitencategorie cabaretier was geboren.In de volgende programma’s ging Teeuwen verder op die weg van vrolijke somberheid. Steeds een tandje erbij, tot het niet meer sneller en grover kon. Na een paar Lees verder…