Jan Rot: #stopdetijd, bijna alle popteksten en vertalingen. **** Uitgave van Stichting Okapi, 304 pagina’s; € 19,50 Jan Rot heeft de adem van een diepzee-parelvisser zonder zuurstoffles. Onverzettelijk, energiek, en regelmatig komt hij met een parel boven. Na honderden liedjes en veertig jaar zwoegen (acht keer inzenden voor de Annie M.G. Schmidtprijs, liedjes voor het Songfestival schrijven die het niet halen, teksten aan André Hazes geven die ze niet gebruikt) won Rot met Stel dat het zou kunnen dit voorjaar de Annie M.G. Schmidtprijs voor het beste theaterlied van het seizoen. Een gevoelig lied, waarin hij zich voor de denkbeeldige Lees verder…

Fernando Lameirinhas: Een fado voor mijn vader *** Opgetekend door Frank van Herk. Meulenhoff; 223 pagina’s; € 19,99 Het kan onweren, er kan oorlog of een epidemie uitbreken, maar er is één constante in het leven: in de zomer treedt Fernando Lameirinhas op in het Amsterdamse Vondelpark. Dat doet hij al sinds 1976 en zolang zijn vingers en stem hem niet in de steek laten, zal hij dat blijven doen. Het Vondelpark is een anker geworden in het ruige, woelige leven van de van oorsprong Portugese zanger/gitarist. Wie deze totaal ontspannen, innemende, bedaarde man op het openluchtpodium ziet en naar Lees verder…

Fernando Lameirinhas: Een fado voor mijn vader *** Opgetekend door Frank van Herk. Meulenhoff; 223 pagina’s; € 19,99 Het kan onweren, er kan oorlog of een epidemie uitbreken, maar er is één constante in het leven: in de zomer treedt Fernando Lameirinhas op in het Amsterdamse Vondelpark. Dat doet hij al sinds 1976 en zolang zijn vingers en stem hem niet in de steek laten, zal hij dat blijven doen. Het Vondelpark is een anker geworden in het ruige, woelige leven van de van oorsprong Portugese zanger/gitarist. Wie deze totaal ontspannen, innemende, bedaarde man op het openluchtpodium ziet en naar Lees verder…

Flubbligab snobbligab flopflapflee Flubblregabba stobblegabba flibblrigabba stikkiedikkiedropdrop Als een op hol geslagen veulen tuimelt de net afgestudeerde 22 jarige conservatoriumstudent Herman van Veen in oktober 1967 het podium op in de Singer Concertzaal in Laren. In het razendknappe Harlekijnlied combineert hij maffe fantasiewoorden met een gedragen aria van de Italiaanse barokcomponist Antonio Caldara. Kort daarna wordt hij in de populaire VARA-televisieshow Mies en Scène door Mies Bouwman aangekondigd als ‘de dolle gek met kort, krullerig haar’, waarna hij het stoffige volksliedje Drie Schuintamboers nieuw leven in blaast: ‘Nee ouwe lul, je mag je dochter houwen Nee ouweheer, je mag je Lees verder…