Laat drie individualisten een cabaretprogramma maken en het eindigt meestal in haat en nijd en chaos. Voor oude vrienden zijn Mike Boddé, Kees Torn en Onno Innemee bereid om hun ego tijdelijk een treetje lager te stallen en dat levert een muzikaal hoogstaand en grappig resultaat op. Boddé onderzoekt schaamteloos de uithoeken van de fantasie, Torn kan de kleinste bloem tot een prachtige tuin omvormen en Innemee is al heel leuk als hij zijn best niet lijkt te doen.Ze zijn, zoals ze in het openingslied zingen, op de hoogte van de honger en de droogte in Peru en andere onvolkomenheden Lees verder…

Astrid Nijgh: Tegen het lijf. APM Entertainment.***De contra-alt van Astrid Nijgh is een aangename sfeerversterker bij de emotionele liefdesliedjes met een hoofdrol voor een stoere en toch kwetsbare vrouw en nummers waar het zeewater overheen is gegaan. Gelukkig zijn beide categorieën goed vertegenwoordigd op de cd Tegen het lijf. Ze voelt mee met het lijden van het vissersschip dat door justitie aan de ketting is gelegd vanwege overbevissing: ‘Er huilt een schip in de haven.’ De twee onderwerpen komen mooi samen in Van boord, een indringende ode aan haar vijf jaar geleden overleden voormalige echtgenoot Lennaert Nijgh, met wie ze Lees verder…

Kleinkunst is grotendeels een mannenaangelegenheid. Het Amsterdams Kleinkunst Festival heeft daar de afgelopen decennia (onbedoeld) aan meegewerkt door louter mannen met een speciale hommage te eren. Er waren feestavonden voor tekstdichters (Jan Boerstoel, George Groot), componisten (Harry Bannink, Martin van Dijk) en alleskunners (Jacques Brel, Wim Sonneveld), maar vrouwen stonden tot nu toe buitenspel. Daar werd afgelopen maandag in het Amsterdamse theater De Meervaart rigoureus een eind aan gemaakt met een zeer geslaagd eerbetoon aan La Grande Dame de la Chanson, Liesbeth List.Wel moet worden erkend dat List in haar carrière vooral door mannen bij de hand is genomen, zoals Lees verder…

Kerstnacht 1977. Charlie Chaplin schuifelt met een kopje thee door zijn huis in Zwitserland. Hij gooit een, twee, zeven, dertien klontjes suiker in de thee, roert, neemt een slok en zet het kopje dan walgend opzij, want wie houdt er nou van zulke zoete thee. Hij heeft de tred van een 88-jarige, maar met de voeten ietwat naar buiten en met de wandelstok als fysiek hulpstuk en als vast onderdeel van zijn outfit, zien we toch dé komiek van de stomme film. Daar hoeft hij zijn snorretje niet voor op te plakken. De Engelse acteur Pip Utton heeft naam gemaakt Lees verder…