Zing en speel mee met Drs. P


Geplaatst in boekrecensie op . Gepubliceerd in: Theaterkrant 3 september 2019

Het liefst kreeg de in 2015 overleden Drs. P/Heinz Polzer opdrachten voor het schrijven van een lied met onderwerpen waar de meeste tekstdichters direct zenuwachtig van zouden worden. In de bundel Zing en speel mee met Drs. P vinden we titels als Dubbele punt, Augurk, Mandarijn, Mond en Orgaan: Het is wat malser en rechter Dan een banaan Voor vruchtensla heeft men er echter Maar weinig aan. Drs. P wist overal raad mee, ook kwam het onderwerp soms pas in de laatste zin eventjes voor. Zoals in het lied Ui, waarin aan het eind luchtigjes wordt vermeld dat vijftig procent Lees verder…

Buigt allen mee met Drs. P


Geplaatst in Theaterrecensies op . Gepubliceerd in: Theaterkrant 28 september 2019

Als Drs. P/Heinz Polzer niet in 2015 was overleden, zou hij vorige maand honderd zijn geworden. Het is maar goed dat het niet zover is gekomen, want de laatste jaren van zijn leven waren niet de meest glorieuze. Drs. P had er toen ook niet zoveel zin meer in. In het Amsterdamse verzorgingstehuis De Flesseman herkende hij zelfs Adèle Bloemendaal, die enige kamers verderop verbleef en voor wie hij enkele onconventionele carnavalshits heeft geschreven, niet meer. Maar honderd jaar is natuurlijk wel een mooie aanleiding om de Zwitserse taalvirtuoos te eren. En dat doet Erik van Muiswinkel op een geweldige Lees verder…

Anastasia is wel heel erg ouderwets


Geplaatst in Theaterrecensies op . Gepubliceerd in: Het Parool 23 september 2019

Een beetje degelijke revolutie rekent af met de voorgaande onderdrukkende machthebbers, of het nou Lodewijk XVI, Ceausescu of de Russische tsarenfamilie Romanov betreft. Maar al snel ging het gerucht rond dat Anastasia, de jongste Romanov prinses, de communistische slachting zou hebben overleefd, beschermd door haar gordel van juwelen. Meer een romantische dan historisch verantwoorde suggestie, maar het heeft een paar sprookjesachtige boeken en films opgeleverd. De Stage-musical Anastasia, die in New York is ontwikkeld en geschreven is door Terrence McNally (script), Stephen Flaherty (muziek) en Lynn Ahrens (liedteksten), is gebaseerd op de animatiefilm uit 1997. Het onwaarschijnlijke happy end van Lees verder…


Geplaatst in Theaterrecensies op . Gepubliceerd in: Theaterkrant 12-9-2019

Eens in de zoveel jaar wandel je het theater uit met de gedachte: wat een ongelooflijke mazzel dat ik hier bij ben geweest. Als in Carré de parterre-stoelen worden weggehaald en de piste vrij komt, betekent dat meestal dat de acrobaten en clowns van het wintercircus in de stad zijn. Dit keer is er ruimte op de vloer gemaakt voor vijf drumstellen, een aantal piano’s, een Hammond orgel, een serie gitaren en blaasinstrumenten en een hele batterij aan elektronica. Want Wende mocht van Carré haar gang gaan. En als je Wende de vrije hand geeft dan gaat ze helemaal los Lees verder…