‘Als we ons gemiddelde van een keer per maand willen halen, dan zullen we het toch echt deze week twaalf keer moeten doen.’
Berusting heeft het inmiddels bij de man gewonnen van boosheid en frustratie. De vrouw maakt de dienst uit in deze relatie, en bij zijn beste vriend en zijn vrouw liggen de zaken niet veel anders. Zijn vriend probeert te redden wat er te redden valt door een vakantie naar een tropisch land, maar het all inclusive resort onder Duits management heeft veel weg van een strafkamp (‘Ferien macht frei’) en versterkt alleen maar de volgende ‘ring’ in de verhouding: na de verlovingsring en de trouwring volgt de vernedering.
In hun vijfde programma bestuderen Veldhuis & Kemper de verhouding tussen man en vrouw. Zij constateren dat na de feminisering van het onderwijs nu de hele samenleving onder de knoet van de vrouw dreigt te komen. De vrouw is op alle terreinen onafhankelijk, de man verwijft en dreigt in de toekomst zelfs bij de voortplanting overbodig te worden. Dat beeld van sterke vrouwen wordt fraai bevestigd door de vrouwelijke muzikale begeleiders uit het jazz- en popcircuit – Wieke Garcia op gevarieerde percussie, de bassisten Phaedra Kwant en Lydia van der Meer draaien wisseldiensten – die de over het algemeen welluidende, maar brave Veldhuis & Kemper-muziek een vinnige draai geven.
In vorige programma’s lieten Veldhuis & Kemper gepolijst confectiecabaret zien: slim en ondeugend. Het gaat nu verder en harder. De typeringen van Remco Veldhuis worden steeds feller. Ze zoeken met scherpe grappen steeds meer de grens op en weten de huilerigheid die bij dit onderwerp op de loer ligt behendig te omzeilen door zichzelf stevig door de mangel te halen.

****
We moeten praten door Veldhuis & Kemper, regie: Geert Lageveen, dramaturgie: André Veltkamp. Schouwburg Amstelveen 24 februari. Tournee.