Bewoners van Stationsstraat maken niet genoeg indruk


Geplaatst in Theaterrecensies op . Gepubliceerd in: de Volkskrant

Met de conflictstof die twee huisgenoten opleveren kan een auteur al fijn aan de slag, in Stationsstraat 169 huis zitten maar liefst zes studenten op elkaars lip. Een jongen is door een tragisch verkeersongeluk om het leven gekomen en aangezien ze niet het stinkende neefje van de huisbaas in de leeggekomen kamer willen hebben, zijn de vijf overblijvers naarstig op zoek naar een nieuwe bewoner.
Aan alle potentiƫle huurders die langskomen zit een steekje los (een holistische tuttebel, een gescheiden huilebalk), maar ook de vijf oude bewoners staan niet echt stabiel in het leven. Er wordt gekibbeld over de regel dat er geen stelletjes in huis mogen wonen, en aan de relatie tot hun ouders schort ook het een en ander.
Stationsstraat 169 huis is de eerste originele musical uit het M-Lab waarmee een tournee wordt gemaakt. Het M-Lab heeft de afgelopen tijd de wind mee gekregen door de successen van Urinetown en Into the Woods. Stationsstraat 169 huis sluit niet naadloos aan in dat triomfrijtje, omdat de bewoners van het huis niet genoeg indruk maken.
Na elke conflictueuze opmerking barst iemand in gezang uit. Gelukkig maar, want de muziek in Stationsstraat 169 huis is ijzersterk. Soms loeiharde funk en rock, vijfstemmige samenzang die er wezen mag, energiek solistisch geweld (waarbij vooral Maria Noƫ eruit knalt), en een lekkere felle band onder leiding van gitarist/toetsenist/componist Art Boyadjian.
De gesproken tekst haalt dat niveau zeker niet. De ruzies blijven steken in voorspelbaarheid en de zogenaamde komische situaties komen wel heel dicht in de buurt van een Theater van de Lach voor scholieren. Pas tegen het einde, als er wat diepgang in het stuk komt zijn de zinnen van Eva K. Mathijssen van een hoger gehalte.
Dan laten de spelers ook zien dat ze toch echt wel iets meer kunnen dan als een dolleman door het huis vliegen. Het is een raadsel waarom regisseur Gijs de Lange iedereen laat spelen alsof ze vergeten zijn om hun ADHD-pilletje in te nemen. Een of twee neuroten lijkt me meer dan voldoende, maar nu lijkt het alsof een hele generatie de kolder in zijn kop heeft.

***
Stationsstraat 169 huis door M-Lab, tekst: Eva K. Mathijssen, muziek: Arto Boyadjian, regie: Gijs de Lange. Theater Bellevue Amsterdam, 7 februari. Tournee tot eind februari.