Fotograaf Merlijn Doomernik

Koning Chaos door Martijn Koning, Theater De Veste Delft, 18 maart. Tournee. bunkertheaterzaken.nl

***

Zelden is een titel zo treffend gekozen als Koning Chaos door Martijn Koning. Ongelooflijk, wat een onoverzichtelijke puinzooi moet dat in zijn hoofd zijn. Het olympisch wedstrijdje snelpraten tussen Dolf Jansen, Jochem Myjer, Matthijs van Nieuwkerk en Martijn Koning is afgetekend door de laatste gewonnen. Als je twee keer met je ogen hebt geknipperd heeft Koning er al een serie grappen doorheen gejast over een passend lingeriesetje, otters, de waterschapsverkiezingen, het kale plekje op zijn kruin dat door een haarflap uit beeld moet worden gehouden en de terror-oehoe. Geen idee waar zich de kop en de staart bevinden. Koning breekt zinnen na een half woord al af en raast maar door alsof de duivel hem op de hielen zit. De enige rust die hij zich gunt is als hij een paar glazen water achterover slaat. En als hij eindeloos dooremmert over het fenomeen cake. Dat zou een Toon Hermans-act kunnen zijn, maar dan moet het wel spannender en minder irritant. In andere flarden laat hij wel zien dat hij verrukkelijk onzin kan stapelen, zoals in zijn klaagzang over beschuit met muisjes of een onzindelijke, constant miauwende kat. Koning is dan buitengewoon grappig. En toch stap je met een enigszins onbevredigend gevoel naar buiten, als de stand up comedian pats boem, uit het niets ‘dank je wel en tot de volgende keer’ heeft gezegd. Alsof een man met een wekker vanuit de coulissen de komiek na zijn toegemeten dertien minuten onverbiddelijk van het kelder-podium verjaagt.

Het voelt alsof je een gevarieerd schaaltje tapas hebt zitten smikkelen, maar thuis toch gewoon een bord zuurkool moet eten om je maag te vullen. Koning gooit er karrevrachten woorden uit, maar hij zegt dit keer echt te weinig.