Man wil trap op met lampje door Harry Piekema, muziek: Erik Rutjes, regie: Wimie Wilhelm, De Kleine Komedie Amsterdam, 6 november. Tournee.

**

Na tien jaar het reclamegezicht van Albert Heijn te zijn geweest wilde acteur Harry Piekema iets anders. Daar kunnen we ons iets bij voorstellen, al is het alleen maar om ook eens ergens anders boodschappen te mogen doen.

Op zijn post-filiaalmanager-verlanglijstje staat een filmrol, spelen in een groot gezelschap, een rol in een tv-serie en een soloprogramma. Op de Parade was deze zomer van die laatste wens een voorproefje te zien, maar dat het op de premièreavond zo’n treurnis zou worden, hadden we toen niet kunnen bedenken. Wat een ongelooflijke vergissing is Man wil trap op met lampje.

Uitgangspunt van de avond is: 7 miljoen Nederlanders denken mij te kennen, maar nu laat ik de echte Harry Piekema zien. En ik wil ook wel weten wie jullie in de zaal zijn.

Dat werd een potje ongemakkelijk kennis maken met wat slachtoffers in het publiek. Ondertussen vertelt Piekema over zijn jeugd en een sprookje over de zoektocht naar het geluk. Slecht vertelde, dodelijk saaie verhalen, die zonder een stevige clou alle kanten opdwarrelen. Het zal een hele klus zijn om in het komende seizoen dit programma in overbodigheid te overtreffen.

De liedjes zijn in ieder geval stukken met een kop en een staart. Piekema zingt niet beroerd, maar er zullen waarschijnlijk geen stoelen worden omgedraaid als hij een coach zoekt. Het grote voordeel van de liedjes is de rol van de uitstekende gitarist Erik Rutjes.

In de foyer staat een doos waar het publiek voor aanvang vragen aan de artiest in kan gooien. Daar moet je goed voor kunnen improviseren. Dat kan Piekema niet. Iemand vroeg of Piekema een Plan B heeft. Tsja.