A Midwinter’s Tale door Effacta Productions, met Pia Douwes en Dimitri Verhoeven. Orkest o.l.v. Max Smeets. Flint Theater Amersfoort 15 december. Tournee tot eind februari.

**

Aangezien we het schaatsen binnenkort alleen nog maar kennen van de oneindige tv-reeks World Cup wedstrijden in lege ijshallen en de schilderijen van Hendrick Avercamp, is de winter de tijd voor hartverwarmende muziek geworden. In A Midwinter’s Tale, naar een idee van Max Smeets, wordt een gevarieerde verzameling winterliedjes gezongen door Pia Douwes en de Vlaamse musicalster Dimitri Verhoeven. Sommige liedjes zijn er met de haren bijgesleept, zoals Cold as ice van Foreigner en My heart will go on uit de film Titanic, maar Winter uit de Vier Seizoenen van Vivaldi en Dodenrit van Drs. P zijn wel fijn op hun plaats. Dat laatste lied, over de dodelijke trojka-rit door de Russische sneeuw, waarbij een heel gezin wordt opgepeuzeld door wolven, wordt buitengewoon grappig uitgebeeld. Daarmee is het positieve van deze voorstelling wel zo’n beetje genoemd. De liedjes die in het brede musicalgenre vallen passen goed bij Douwes, bij de pop en klassieke nummers hapert de motor.

Zangeres loopt na haar liedje af, zanger komt op, en omgekeerd, een paar duetjes, met wat onbeduidende tussentekstjes. Het is van een ongekende houterigheid. Om het lokale publiek te paaien, wordt in elk theater van de tournee een koor uit de regio ingezet. Dat was in Amersfoort lang niet slecht, en de drummer van de eigen begeleidingsband blies de brave drummer van het reguliere orkest, die elk tikje van bladmuziek las, op energieke wijze weg. Maar het geeft elke voorstelling wel de sfeer van een try out, die nog werd versterkt door de vocale vergissingen van Pia Douwes en de irritant haperende geluidstechniek.

Door dit concert daalde de temperatuur.

Patrick van den Hanenberg