Voordat de eerste Manhattan-beelden in de clip van Ryan Adams’ New York, New York verschijnen, komt eerst de tekst in beeld: This video was shot on Friday September 7, 2001.
Vier dagen na de opnamen stonden de twee torens er niet meer die zo’n prominente plek innemen in deze countryrock-ode aan New York. De Manhattan-skyline, gezien vanaf de Brooklyn Bridge, waar Adams in dat filmpje staat is definitief veranderd. Het nummer werd dé klassieker van het album Gold dat kort na de ramp werd uitgebracht.
Gold betekende de doorbraak van Adams in Nederland, met een tv optreden bij Barend en Van Dorp en twee marathonconcerten in het Amsterdamse Paradiso.
Een paar jaar later eindigde zijn concert in Paradiso in boe-geroep en gegooi van bierglazen toen Adams halverwege een nummer van het podium verdween om niet meer terug te keren. Die vieze smaak werd snel weggespoeld met een sterk revancheconcert op het Take Root Festival in Assen.
Adams doet Nederland met enige regelmaat aan, waar hij wordt gezien als een jonge uitgave van Neil Young. Zeker op zijn laatste studio album Ashes & Fire volgt hij het pad van zijn grote singer-songwriter voorbeeld. Veel akoestische gitaar, piano, lichte drums en een ietwat gruizige stem. Het is bij Adams nooit zeker, maar hij lijkt het imago van rock ’n roll antiheld een beetje van zich af te willen schudden en definitief te hebben gekozen voor zijn rol als folk-rock-bard.
Op dat album zingt ook Norah Jones gezellig mee op drie nummers. Voor wat hoort wat, want Ryan Adams heeft Norah Jones een tijdje terug afgeholpen van haar writers block. (Zie het artikel over Norah Jones elders in De Krant van Carré.)
Ashes & Fire is het dertiende studioalbum in elf jaar tijd van deze superproductieve artiest. Zeker als je het album The Finger meerekent dat door de platenmaatschappij werd geweigerd. Never a dull moment dus voor het Carré-publiek.

Ryan Adams, 6 mei in Koninklijk Theater Carré