Een langgerekte E op de mondharmonica. En dan naar Es, en vervolgens E, C, Es en weer naar E.
Een makkelijk deuntje, want je kunt het bijna zonder handen spelen. Zoals de Harmonica Man dat deed, toen hij als jong jochie zijn broer met de strop om de nek op zijn schouders droeg. Tot hij van vermoeidheid omviel. De magische sleutelscene uit Once upon a time in the West. Je krijgt terstond pijn in je schouders en wordt bevangen door doodsangst als je die simpele, maar zeer doeltreffende melodie van Ennio Morricone hoort.
Morricone componeerde in de jaren zestig muziek voor een aantal door Sergio Leone geregisseerde Spaghetti Westerns, waaronder The good, the bad and the ugly, For a Few Dollars More en A Fistful of Dollars. Het is muziek die doordrongen is van de hitte van het woestijnzand, de wezenloze grijns van de bad guy, het geritsel van de jurk van de hoer, en de smaak van goedkope whisky.
De Australische vijfmansformatie The Spaghetti Western Orchestra (voorheen de Ennio Morricone Experience) liet in 2007 voor het eerst van zich horen en was meteen de grote hit op het Montreal Jazz Festival. Daarna ging Europa voor de bijl. Het werkte niet alleen in de kleine intieme zaaltjes, maar ook in de Londense Royal Albert Hall, en ongetwijfeld ook in Carré.
De heren gaan in passende stijl gekleed. Op het podium treffen we ongeveer honderd ‘instrumenten’ aan, zoals een nagelknippertje, klerenhanger, rubber handschoenen, flessen, appels en piepend speelgoed. Niet alleen om de sfeervolle muziek van Morricone in feestelijke arrangementen te spelen, maar ook om het pistoolschot, de trein die tot stilstand wordt gedwongen door de outlaws, en de glazen die van de toog in de saloon vallen te laten weerklinken.
Het is georganiseerde chaos, feestmuziek voor gevorderden. The Magnificent Five are riding into town! Alleen Clint Eastwood ontbreekt.

The Spaghetti Western Orchestra