Finale Leids Cabaret Festival, 18 februari Leidse Schouwburg. Tournee Finalisten tot 8 juni.

Samba Schutte is winnaar geworden van 28ste editie van het Leids Cabaret Festival. Hij kreeg zowel de Jury- als de Publieksprijs. De Nederlands-Mauretanische cabaretier vertelt in zijn programma Kun Min Woni An (Dit is wie ik ben) over de djembe, een Afrikaanse trommel, die het best klinkt als hij in een omgeving staat die niet te koud, niet te warm, niet te nat en niet te droog is. Over het algemeen is een ode aan de gulden weg gedoemd om in saaiheid ten onder te gaan, maar Schutte draagt zijn moraal met veel energie en humor uit.
De jury had een makkie, want de twee andere kandidaten zouden niet eens de voeten mogen kussen van Schutte. Zowel de Brabantse Willemijn Smeets als de Utrechtse Ralph (‘met ph, de zuurgraad’) Sigmond speelde een variant op de sukkelige underdog: hij wil me niet, de wereld ziet me niet staan, oh wat ben ik toch een zielepoot. Dat kan heel leuk zijn als je het geniaal speelt, maar dat was bij geen van beiden het geval. Dan gaan het gespeelde en echte personage wel heel treurig samenvallen. Van allebei vier grappige opmerkingen en een aardig liedje gehoord, en verder twee maal een half uur gapen.
Met Schutte ben je meteen wakker. Met ontbloot bovenlijf geeft hij enkele rake roffels of de djemba, danst een wild stukje uit The Lion King om de mensen die Simba en Samba door elkaar halen een beetje te sarren, en maakt een paar wrange grappen over Ethiopië waar hij deels is opgegroeid. Met zijn islamitische moeder en christelijke vader heeft hij een uitstekend uitgangspunt om zinnige dingen te zeggen over intolerantie en onbegrip. En dat doet hij dan ook met overtuiging en zelfspot.
De jury onder leiding van Marcel Verreck was, net als het publiek, niet alleen onder de indruk van de inhoud, maar ook van zijn fysieke soepelheid en gevoel voor theatrale vormgeving.
Schutte was de enige van de avond die het egocentrische navelstaren ontsteeg en een maatschappelijk thema durfde aan te snijden. Op het moment dat er een prekerig slotakkoord dreigt te worden aangeslagen, komt Samba Schutte met een pittige omdraaiing. Hij kan echt groot worden.
Presentator Gert-Jan Dröge leek volkomen verdwaald op het festival. Zijn onderkoelde humor werkt in society-kringen prima, hier was het vervelende kneuterigheid. Maar met een talent als Samba Schutte neem je alle missers van de avond op het podium voor lief.