Queen in Concert door Orkest van de Koninklijke Luchtmacht met Bert Heerink, Laura Vlasboom, Jan Akkerman e.a., Rai Theater Amsterdam 16 januari. Tournee tot eind mei.

Met enige regelmaat komen de diverse onderdelen van de krijgsmacht in de reclameblokken op televisie voorbij om de burger duidelijk te maken dat het bij de landsverdediging een swingende, hippe boel is. Dat komt meestal nogal geforceerd over. Misschien zou in die spotjes eens het Orkest Koninklijke Luchtmacht moeten worden ingezet, want daar bruist het zeker. Met rockshows als Symfo ’99 en de concertante versie van de rockopera Tommy heeft dat orkest onder leiding van (Majoor) Jos Pommer (leerling van Rogier van Otterloo) bewezen dat het gecompliceerd symfo-rockwerk goed aankan. Het lag dan ook in de lijn der verwachting dat Queen eens aan de beurt zou komen.
Maar ja, wie ‘doet’ de onvervangbare Freddy Mercury? Wie heeft zoveel glitter, glamour, gevoel voor exhibitionisme, allure en ongelooflijke muzikaliteit om ook maar enigszins overeind te blijven? Met Bert Heerink, die vijf jaar leadzanger was van Kayak, heeft men een hele behoorlijke frontman in huis. Hij houdt zich als performer rustig (is ook het beste, want tegen Mercury leg je het toch altijd af), maar met zijn flexibele stem, en gesteund door het orkest, klinken klassieker als Killer Queen en The show must go on helemaal niet slecht.
De concerten van de luchtmacht-muzikanten worden steeds uitbundiger in geluid en aankleding. De kostuumontwerper mocht alle koninklijke attributen uit de kast halen. De lichtontwerper daarentegen, die de voorstelling met een wezenloos lichtplan heeft opgezadeld, zou wel eens op bijscholingscursus mogen worden gestuurd.
Naast Heerink zijn er nog vier zangeressen, vier dansers/zangers en enkele gastgitaristen opgetrommeld. Als je de mazzel hebt om Jan Akkerman te treffen, zoals op de premièreavond, dan is de voorstelling al voor een groot deel geslaagd. Met het energiek geleide vijftig koppige orkest is ook weinig mis, ook al smaakte het mengsel van Lennons Imagine en Queens Life is real (Song for Lennon) als doorgekookte bloemkool, en ging Let me entertain you ten onder in barok. Verder waren de arrangementen fel en hoorden we een fijne battle in Radio Ga Ga tussen Akkerman en de saxofonist.
Bij de zangeressen kan het vriezen en dooien. Erica Jong zingt een machtige gospel-jazzy Somebody to love, en pept ook alle andere nummers waaraan zij meedoet direct op. Cindy Oudshoorn kan in dit Queen-concert haar ervaring die ze heeft opgedaan bij Kayak naast Heerink verzilveren. De anderen, met name Laura Vlasboom en Esther Hart zijn zangeressen met volume, maar zonder warmte. Vooral Vlasboom is een matige zangeres voor dit materiaal, maar dat heeft ze zelf absoluut niet in de gaten. Gelukkig slaagde Akkerman erin om haar een aantal keren te overstemmen.