Al Gore heeft met zijn film Inconvenient truth niet alleen politici wakker geschud, maar is ook een inspiratiebron voor cabaretiers. Na NUHR heeft nu ook Eric van Sauers zich geworpen op de klimaatverandering, die ons een warme Kerst en veel ongewenst water zal opleveren.
Terwijl op de achtergrond een enorme wereldbol draait, vertelt Van Sauers over de zelfzuchtige smulpapen die de schepping Gods naar de ratsmode helpen, onder het motto: De aarde warmt op, maar ik heb gelukkig airco.
Het wordt nog een hele klus om mensen hun leven te laten beteren, maar niemand staat natuurlijk te juichen bij de gedachte dat we naar de afgrond rennen. Deze consensus is artistiek niet zo prettig, want daardoor is het verrekte moeilijk om over dit onderwerp een prikkelend programma te maken. Van Sauers is het in ieder geval bij lange na niet gelukt.
Hij gooit een handvol afgekloven botten de zaal in over de cynische consument en haalt een verzameling stoffige grappen uit de stand up comedy koffer tevoorschijn over de man-vrouw relatie. Ja de vrouwen zijn kooplustig, en ze moeten zich niet met het mannending voetbal bemoeien. Van Sauers presenteert dit gerecyclede mengsel met de gulle lach van de reclameman die maar weer eens Nieuw en Nu nog witter op de doos waspoeder zet. Het is niet duidelijk of het gemakzucht of een artistieke dip is (het vorige programma Eric van Sauers liegt was namelijk vlijmscherp en origineel), maar deze Van Sauers-ronde is oninteressant.
Van Sauers is een goede performer en het bereidwillige publiek zal het entreekaartjes er wel uit kunnen grinniken en zelfs lachen, maar zijn gedachten en grappen zijn al vervlogen voordat de buitendeur van de schouwburg is bereikt.

Smulpapen door Eric van Sauers, Theater De Vest Alkmaar 16 mei. Tournee.