In de foyer van de schouwburg speelt een lief-brutaal bandje van 15-jarigen. Het verwijst naar het begin van de muziekloopbaan van Kasper van Kooten in ‘Beverly Hilversum.’ Met vriendjes uit de buurt probeerde de drummer de muziekwereld te veroveren. Van Kooten werd achter zijn drumstel verjaagd door het oudere vriendje van de bassist. Niet erg, want hij wilde toch altijd al zanger zijn. Na de middelbare school fladderde de groep uiteen, maar de heimwee naar dat gelukzalige gevoel bleef hangen. In Zangzaad is dat gevoel weer helemaal terug.
Van Kooten vertelt en zingt met passie en zelfspot over zijn drumtijd achter Acda & De Munnik en het bandjesgevoel van samen huilen en lachen. Dat heeft wel een megalomaan trekje, want zoiets zou je misschien bij een echte popgrootheid verwachten aan het eind van zijn loopbaan. Cabaretiers bevinden zich vaak op glad ijs, omdat zij ten onrechte het idee hebben dat hun leven interessant genoeg is voor een avondvullende voorstelling. Van Kooten balanceert ook op die afgrond, maar weet zijn verhaal zo breed te houden dat we ook nog wat meekrijgen van grootheden als James Brown en Prince, de zotte botsing tussen beelden en teksten van R’n B-videoclips, en de opgeblazen liefde voor Brel en de fado.
Maar na dit theaterconcert snappen we vooral iets van die romantiek van een bandje. En dat komt door de muzikale vriendschap die van het podium afspat. De bijbehorende cd is geheel in vriendenstijl opgenomen in een huisje in Frankrijk. Veertien warme en grappige teksten met sterke composities die alle stijlkanten opwaaien, maar die moeiteloos bij elkaar worden gehouden door zes uitstekende muzikanten.

Zangzaad door Kasper van Kooten & band. Leidse Schouwburg 1 maart. Tournee.