Claudia de Breij: Samen wakker worden, ergens heen, lekker eten en weer slapen. Nieuw Amsterdam
***
Van alle activiteiten die Claudia de Breij onderneemt lijkt zij zich toch het plezierigst te voelen in het theater. Zij heeft als cabaretière iets zinnigs te zeggen en laat zich begeleiden door een paar stevige muzikanten, waardoor haar programma’s een mooie afwisseling kennen. Een hele cd echter valt muzikaal tegen. De melodieën zijn, op een paar uitzonderingen na, wat gewoontjes en botsen ook nog eens regelmatig met de klemtonen van de laatste woorden van een zin. Dit album met de lange titel moet het vooral hebben van de teksten en die zijn van hoge kwaliteit. De Breij schrijft mooie, scherpe cabaretliedjes, zoals het verhaal van de Amerikaanse militair Lynndie England die zich heeft misdragen in een Irakese gevangenis, of over gesneuvelde Nederlandse soldaten in Uruzgan. Maar zij heeft ook een zuivere pen als het gaat om haar persoonlijke leven. Gevoelig opgeschreven jeugdherinneringen, toen Reagan president en roken nog stoer was en Boney M nog niet als foute muziek gold.

Koningstheaterakademie: Het moet er allemaal nog zijn. (boek en cd) www.broedplaatskleinkunst.nl
***
Op de diverse cabaretfestivals rukken de studenten van de Koningstheaterakademie uit Den Bosch steeds meer op. De opleiding van Frank Verhallen heeft zich ontwikkeld zich tot een degelijke kleinkunstakademie. Het werk van Willem Wilmink is natuurlijk verplichte kost. Het moet er allemaal nog zijn (een zinnetje uit De oude school, dat door Don Quishocking bekend werd) is een eerbetoon aan de Twentse schrijver door de studenten. Verhallen, een groot Wilmink-fan, schreef er een uitgebreide, houtsnijdende en prachtig geïllustreerde oeuvre-analyse bij. Het is duidelijk dat de studenten in Den Bosch goed worden onderwezen in tekstinterpretatie. Geen lettergreep gaat verloren. Zo komt de verfijnde ironie en Wilminks mededogen voor de verliezers in de samenleving haarfijn over.