Peter Rijsewijk van impresariaat PUUree, die een aantal cabaretiers van Surinaamse afkomst vertegenwoordigt, krijgt het met enige regelmaat van theaters te horen: ‘Tsja, we hebben er al een dit seizoen, dus sorry.’
En daarmee wordt dan bedoeld dat het theater al een donkere cabaretier heeft geboekt en dat twee toch wel erg veel van het goede is. Dus is Murth Mossel misschien volgend jaar aan de beurt.
Rijsewijk reageert dan meestal gepikeerd met de vraag hoeveel blanke jongens er al voor het komend seizoen geboekt staan. ‘Alsof ze niet het verschil zien tussen Murth Mossel, die alleen maar inhoud wil verspreiden, de Antilliaanse Jandino Asporaat, die alleen maar wil vermaken en Roué Verveer, die daar ongeveer tussenin zit. Ook krijg je te horen dat er niet zoveel Surinamers in de buurt van het theater wonen. En dat terwijl de zalen van Roué Verveer en Jetty Mathurin volkomen gemengd zijn, zelfs veel meer blank.’
Jetty Mathurin, de grande dame van het Surinaamse cabaretgilde in Nederland, die aan tafel is aangeschoven in het kantoor van PUUree beaamt het. ‘Ik sta dit jaar niet in Utrecht, want daar stond al een van die jonge jongens. Ik wou dat dit onderwerp niet eens meer aan de orde hoefde te komen, maar het speelt nog steeds in het theater.’
Mocht de theaterbezoeker in één keer een groot deel van de staalkaart aan Caribische cabaretiers en muzikanten willen zien, dan biedt de voorstelling Carrébean Night op 29 juni de uitgelezen mogelijkheid, met een gezamenlijk optreden van onder meer Murth Mossel, Jörgen Raymann, Trafassi, Howard Komproe, Roué Verveer en Jetty Mathurin.
Het idee voor Carrébean Night kwam vorig jaar na het spontane eerbetoon in Carré aan de Surinaamse cabaretier Wesje, die bij een verkeersongeluk was omgekomen. Wesje stond op het punt in Nederland door te breken, zoals eerder Roué Verveer en Jörgen Raymann met succes de Atlantische sprong naar de Nederlandse podia hadden gemaakt.
Jetty Mathurin, die dit jaar haar vijfentwintigjarig jubileum viert, kan als de pionier worden beschouwd. ‘Ik heb zelf de deuren opengetrapt en ging leuren en praten met theaters. En gelukkig zijn er later nog meer zwarte praatjesmakers door die deur gegaan. Ik voel absoluut niet de hete adem van die jongeren in mijn nek. Bij die avond voor Wesje voelde ik heel duidelijk de grani, de eer en het respect van die jongens. Het was een droevige aanleiding, maar een hele warme avond met een enorm saamhorigheidsgevoel. Er is een bepaalde verbondenheid, een honger om bij elkaar te zijn.’
In haar programma’s gebruikt Mathurin niet zozeer typetjes, maar karakters zoals de kordate wijze Taante en de net iets te stoere neef Stanley. Voor Surinamers zeer herkenbaar. Non-verbaal kan er al heel veel duidelijk worden gemaakt.
En nu maar hopen dat de kaartjes op tijd worden gekocht, want Surinamers hebben de neiging om naar het theater te gaan zoals ze naar de bioscoop gaan. Ofwel, zoals Roué Verveer het zei: ‘Moet ik een kaartje kopen voor over 11 maanden? Misschien is hij wel dood, en wie zegt me dat ik dan mijn geld terugkrijg?’

CARRÉbean Night met onder meer Roué Verveer, Jörgen Raymann, Trafassi en Jetty Mathurin op 29 juni in Carré