Ze vindt het neusje wat spits en groot, maar Tineke Schouten (Utrecht, 1954) is trots dat ze door Pépé Gregoir in brons vereeuwigd is en een plekje krijgt in ‘dé theatertempel van Nederland.’ Het beeld werd onlangs onthuld door haar theatervriend Hans Klok. Ze verkeert in Carré in goed brons gezelschap van onder meer Youp van ’t Hek, Jos Brink en André van Duin. Vooral met Van Duin zou Tineke Schouten ook op het podium een mooi koppel vormen. Twee volkskomieken, met een trouw publiek dat maar met één wens naar het theater gaat: een avond onbekommerd lachen.
En dat ietwat te spitse en grote neusje? Tsja, Tineke Schouten is de onbetwiste keizerin van de typetjes en die moet het ten slotte ook hebben van een zekere overdrijving om het publiek in te pakken. ‘Als je mij in een theatertypetje zou moeten vangen, dan moet je mijn ADHD-trekjes tot het absurde uitvergroten. Ik kan totaal niet stilzitten en ben graag met honderd dingen tegelijk bezig. Mensen om mij heen worden daar wel eens dol van.’
Nu concentreert de comédienne zich op haar show LOL Inclusive, waarmee ze in januari en maart in Carré voor Laughing Out Loud zal zorgen. Maar tussen de kolder door horen we ook een uitstekende zangeres, die in haar tienerjaren Franse chansons zong en zichzelf daarbij begeleidde op gitaar. Daarom geniet zij zichtbaar en hoorbaar als zij van Carla Bruni, de echtgenote van de Franse president Sarkozy een reïncarnatie van Francoise Hardy maakt:
Ik was fotomodel en ook pornoster
Met een mooie stem, mooie derrière
Maar ik werd al oud, ik zat zonder vent
En toen viel mijn oog op de president
Tineke Schouten, die als internationale voorbeelden Carol Burnett en Lucille Ball heeft, staat al bijna dertig jaar non stop op de planken. Zij heeft ook haar twintigste show weer in haar eentje geschreven. Hoe staat het met de burn-out of writer’s block?
‘Daar heb ik gelukkig geen last van. Toen mijn kinderen klein waren en wij zes of zeven shows per week speelden, was het wel eens te druk. Maar als ik eenmaal met mijn dochters op de bank een boekje zat te lezen, keerde de rust en energie weer terug. Ik kan me enorm opwinden over het feit dat sommige mensen niet proberen wat van het leven te maken, terwijl ze daar alle mogelijkheden toe hebben. Kom op, het leven is te kort om in een hoek te kruipen. Bij het schrijven kom ik wel vaak in tijdnood, maar als ik me ergens kan opsluiten en af en toe naar buiten wandel, kan ik in een paar dagen een show schrijven en heb ik eerder te veel dan te weinig materiaal.
‘Twintig jaar geleden dacht ik dat ik nog hooguit vijf jaar zou doorgaan. Maar waarom zou ik stoppen als ik er nog plezier in heb en mijn publiek het leuk blijft vinden? Mijn man zou gek van me worden als ik ineens altijd thuis ben.’
En met een stevige grijns: ‘Het is toch knap dat ik straks op 95-jarige leeftijd vier dat ik 65 jaar in het vak zit.’

Tineke Schouten: LOL Inclusive, in Koninklijk Theater Carré 26 t/m 29 januari en 22 t/m 25 maart.