Henk Elsink: De beste conférences.
Alpha Centauri
*

In 1988 zet Henk Elsink (Enschede, 1935) vermoeid een punt achter zijn theatercarrière. Op het Spaanse eiland Mallorca schrijft hij onder de naam Elsinck thrillers. De eerste uitgaven krijgen positieve kritieken, daarna krijgt hij plagiaat-klachten. Elsink verbaast zich niet over deze kritiek van de ‘linkse pers.’ Die vond zijn programma’s ook al te traditioneel, zijn vele typeringen (zoals de muzikale homofiel Harm ‘oeps’ met het harpje) te flauw en oubollig, zijn liedjes te onschuldig en zijn conférences storend prietpraterig en burgerlijk.
In navolging van zijn grote voorbeeld Toon Hermans noemt Elsink zich bewust geen cabaretier, maar ‘amuseur.’ Het niveau van Hermans heeft hij nooit gehaald, ook al was zijn radioprogramma Vrij entree, dat de VARA tussen 1963 en 1969 precies honderd keer uitzendt, zeer amusant. Maar dat kwam vooral door de informele sfeer – het werd opgenomen in De Koopermoolen, een theater-restaurant dat Elsink van 1964 tot 1974 leidt in de Amsterdamse Warmoesstraat – en de kwaliteit van zijn gasten als Wim Sonneveld, Leen Jongewaard en Frans Halsema. Vanaf 1964 heeft Henk Elsink zijn eigen theatershows, waarmee hij vooral in de provincie succes heeft. Een enkele conférence die in de jaren zestig/zeventig boven de middelmaat uitstak, zoals De bom, De lift, en De (voetbal)supporter, met vaak sullige hoofdpersonen, zijn nu als tijdsbeeld nog enigszins interessant, maar hebben geen enkele amusementswaarde meer.