Helsen smelt, vleit en hypnotiseert publiek


Geplaatst in Theaterrecensies op . Gepubliceerd in: de Volkskrant

Bij mij zijt ge veilig door Wim Helsen, regie: Pieter Bouwman en Randall Casaer, De Kleine Komedie Amsterdam 8 november. Tournee.

Al zou je niets inhoudelijks opsteken van de voorstelling Bij mij zijt ge veilig, dan zul je toch in ieder geval meenemen hoe je Vader Jacob ten gehore kan brengen door een aantal dieren op een bepaalde manier te knijpen en te schoppen.
Op zulke momenten is Wim Helsen de absurdistische kunstenaar die de Hollanders graag uit Vlaanderen zien komen. Tegen alle logica in verhalen vertellen die op onbegrijpelijke wijze toch weer op hun pootjes terecht komen, of zo ontsporen dat het allemaal niet meer uitmaakt.
Maar Wim Helsen heeft meer te bieden, veel meer. Dat was al duidelijk toen hij in 2002 in de finale stond van het Leids Cabaretfestival. Dat werd nog duidelijker toen hij dat half uurtje uitbouwde tot de intrigerende voorstelling Heden soup! Met Bij mij zijt ge veilig heeft hij een nieuwe inhoudelijke norm gesteld. Het is werkelijk belachelijk goed.
Aan het begin van de avond krijgen we te horen dat mevrouw Helsen is overleden. Hoe? Dat is de vraag. Wat aanvankelijk een ‘spijtigheid’ is wordt al snel haar verdiende loon. De echtgenoot ontpopt zich langzaam maar zeker tot een akelige machtswellusteling, die zijn gehoor schandalig manipuleert. Daarvoor worden alle middelen ingezet: overredingskracht, dreigementen, maar vooral ontwapenende humor.
Wim Helsen vliegt in zijn tweede echte cabaretvoorstelling (hij heeft in Vlaanderen al het een en ander op het podium uitgespookt) alle kanten op, maar de rode draad blijft steeds helder zichtbaar: hoe krijgt een machtsgeile man de mensen in zijn macht ook al heeft hij de meest onsmakelijke ideeën die lijnrecht staan tegenover vrijheid, gelijkheid en broederschap.
De voorstelling is in de vorm van een politieke speech gegoten, die soms wat weg heeft van een theatrale preek van een Baptist-dominee. Met slimme herhalingen speelt hij in op de primaire behoeften van het publiek, dat ook een actieve rol in zijn campagne krijgt. Hij dramt, smeekt, vleit en hypnotiseert..en na verloop van tijd heeft hij het volk in zijn zak. Lachend gaat iedereen voor de bijl, totdat de bijl ook als een boemerang blijkt te werken.
Geweldig opgebouwd. Een keiharde, moralistische vertelling, tot aan de rand gevuld met humor.