In 1988 begint cabaretier Henk Elsink (Enschede 1935) met veel tegenzin aan de voorbereidingen van een nieuw programma, dat hem weer vijf maanden van het jaar naar ‘Herejezusveen en Bommelsdijk’ zal brengen. Hij maakt dat programma niet, maar vertrekt naar het Spaanse eiland Mallorca waar hij zich met zijn gezin vestigt. Daar begint Elsink een nieuwe carrière als thrillerschrijver onder de naam Elsinck. In 2005 keert hij terug naar Nederland. In datzelfde jaar wordt een dvd-set uitgebracht met verzameld cabaretwerk. De laatste jaren leed Elsink aan de ziekte van Alzheimer. Afgelopen vrijdag is hij in een verzorgingshuis in Amersfoort overleden.

De eerste thrillers krijgen positieve kritieken, vooral zijn debuut over de vliegtuigramp op de luchthaven van Tenerife in 1977. Daarna klinkt het verwijt dat de plots van zijn misdaadromans wel erg lijken op die van buitenlandse collega’s. In de boekrecensies wordt daarom wel eens verwezen naar zijn vroegere cabaretprogramma, waarin hij ook regelmatig grappen en sketches pleegde te lenen.

Elsink verbaast zich niet over deze kritiek van de ‘linkse pers.’ Het is ten slotte nooit anders geweest. Die vindt zijn programma’s te traditioneel, zijn vele typeringen, zoals de homofiel ‘Harm met de Harp’ te flauw en oubollig, zijn liedjes te onschuldig en zijn conferences te prietpraterig en burgerlijk.

In navolging van zijn grote voorbeeld Toon Hermans noemt Elsink zich bewust geen cabaretier, maar amuseur of light entertainer. Na enkele jaren in het Amsterdamse schnabbelcircuit komt Elsink in 1956 terecht in het ensemble van Tom ‘Dorus’ Manders in het theatertje Saint Germain des Prés op het Rembrandtplein. Begin jaren zestig speelt hij twee seizoenen in het ABC-cabaret van Wim Kan. Zijn grote bekendheid krijgt Elsink door zijn radioprogramma Vrij Entree, dat de VARA tussen 1963 en 1969 precies honderd keer uitzendt. Het wordt opgenomen in De Koopermoolen, een restaurant-chantant/eettheater dat Elsink van 1964 tot 1974 leidt in de Amsterdamse Warmoestraat. Hij treedt er op met eigen liedjes en sketches en ontvangt gasten als Wim Sonneveld, Leen Jongewaard en Frans Halsema.

Daarna gaat hij het land door met zijn eigen theatershows. De registraties halen hoge kijkcijfers. Met Liesbeth List maakt hij de show Samen Anders.

Ondanks de kritiek uit progressieve hoek, hebben enkele conferences de tand der tijd doorstaan, zoals De Bom (waarin ene Bakema instructies geeft voor het demonteren van een bom), De Lift en De Voetbalsupporter. Met het liedje Kleine Johanna haalde hij de top tien van de hitparade. In 1973 ontving Elsink voor zijn shows een Gouden Harp.

Patrick van den Hanenberg