Aan het slot van een fenomenale avond in Carré met en rond Karin Bloemen, moet Joost Prinsen eerlijk erkennen dat hij geprobeerd heeft De zoon van Louis Davids zo snel mogelijk te verdringen. De musical waarin hij met Jenny Arean en Gerrie van der Klei speelde, was geen daverend succes. Maar de show, die exact 25 jaar geleden in première ging, is wel de boeken ingegaan als het knallende debuut van de prille artiest Karin Bloemen. Het applaus na haar solo, De kat op het plat, waarin Bloemen alle katten uit Cats in de schaduw stelt, was veel enthousiaster dan het slotapplaus. A star was born.
Het kwart-eeuw-jubileum van Karin Bloemen is gevierd met een imposante zevendelige dvd-box en een mega-show in Carré met weldadig rozendecor, die aan het eind van het jaar door de Vara wordt uitgezonden. De show in Carré was eigenlijk een live samenvatting van de dvd en liet alle kanten zien van het veelzijdige talent Bloemen. Kenmerkend was haar uitvoering van Het Dorp. Ze begint het nummer doldwaas als platvloerse helft van het bruiloften- en crematieduo De Corini’s (met Cor Bakker) en floep, na een illusionistische jurkwisseling, schakelt ze naar een warm chanson, dat in een klap Carré muisstil krijgt.
Dat flikt ze de hele avond. Van bulderende rockster naar melig jong meisje naar goorbekkend Cockney viswijf. Na een dampende aantasting van haar stem schuift ze even de coulissen in en komt terug als chansonnière zonder in ademnood te komen.
De avond werd geopend door Gerard Joling in een wit fantasiepak waar zelfs Elvis in zijn Las Vegas tijd nog voor zou hebben teruggedeinsd. In een kostuum van Aarntzen krijgt iedere artiest meer lef. Zoals Stanley Burleson en Perry Dosset, die Bloemen bijstonden in La Bloemen (1993) en LA on Tour (1996). Gekleed als twee supergeile Supremes knallen ze er met een ietwat oversized Diana Ross een gave Love Child uit.
De kostuums van Jan Aarntzen behoren zowel thuis in Disneyworld als in een museum voor moderne kunst. Hij heeft aan de explosieve Bloemen een perfect uithangbord. Ook op deze avond pelt Bloemen zich met enige regelmaat af en verschijnt er steeds weer een nieuwe jurk die een stemming ondersteunt, of eigenlijk van de daken schreeuwt. Het is vaak zo krankzinnig over de top. Amerikaanser dan Amerikaans, maar altijd met een cabaretglimlach erbij.
Bij Bloemen komen Broadway, Parijs en Schagen wonderlijk samen.
Onlangs werd Geen kind meer, dat in 1996 de Annie Schmidtprijs won, uitgeroepen tot het beste kleinkunstlied. Tekstdichter Jan Boerstoel is nooit zo blij geweest met het geschuif van de coupletten door Bloemen (een van de redenen, waarom hij een tijd met schrijven is opgehouden), maar Bloemen heeft er wel een beklemmend mooi nummer van gemaakt. Zo joeg zij ook Jeroen van Merwijk op de kast door van zijn ingetogen vergelijking van Nederland en de Apartheid in Zuid Afrika een flitsend shownummer te maken. Maar zij maakte er wel een topnummer van, dat op haar jubileumavond nog steeds perfect werkte. Zet alvast een kruisje in de agenda op 31 december.

****
Karin Bloemen 25 jaar Jubileumshow, decor en kostuums: Jan Aarntzen, regie: Marnix Busstra, 27 oktober in Carré Amsterdam. Televisieuitzending op 31 december door de Vara. Zevendelige DVD-box Karin Bloemen 25 jaar, samenstelling: Lisa Wade. www.labloemen.nl