Kasper van Kooten loopt tegen de veertig. Hij wil zo graag met iedereen vrij en open communiceren, maar hij verstaat de ‘leipe shit’-taal van de generatie achter hem niet. Met de nieuwe digitale communicatiemiddelen zoal Hyves en Facebook kan hij ook niet echt overweg. Google heeft hij inmiddels wel onder de knie en een email versturen gaat ook prima, maar dan schrijft hij weer zo uitgebreid, zonder afkortingen, met de punt, de komma en de d en de t op de juiste plek, dat de ontvanger hem weer niet begrijpt.
Van Kooten, die dit keer meer stand up comedian dan muzikant is, dwaalt als een lief jongetje rond in een groot eng bos en kan de uitgang niet meer vinden. Dat gevoel van onbehagen, dat soms grenst aan vertwijfeling, weet hij heel grappig te verwoorden en levert daarom een vermakelijke avond op. Maar het komt toch ook een beetje tuttig over en je zou bijna willen zeggen: Kom op, niet zo zeuren, even een cursusje en je bent weer bij.
Datzelfde geldt voor zijn tirade tegen de carrièrevrouw. Hij zou zo graag met een vrouw van zijn leeftijd een fijn gezin willen beginnen, maar ja, die rijden allemaal in een vette Volvo van hun ene naar hun andere zakenafspraak. De veronderstelling dat vrouwen twee dingen tegelijk kunnen doen, maken zij volgens Van Kooten niet waar. Daarom zit hij opgescheept met jonge dingen en vrouwen die ‘sexueel zelfstandig’ zijn. Dan kun je een paringsdans houden tot je erbij neervalt (een fantastisch stukje in de voorstelling!), maar dan kom je toch van een koude kermis thuis.
Natuurlijk, een vette laag ironie, maar er hangt toch een enigszins grijze kleinburgerlijke deken over dit programma. Dat is wel opmerkelijk en origineel tussen alle cabaretiers die de randen van de samenleving opzoeken, maar ook ietwat vermoeiend.

***
Veelvraat door Kasper van Kooten, regie: Titus Tiel Groenestege, De Kleine Komedie Amsterdam 28 oktober. Aldaar t/m 1 november. Tournee.