Op een haveloos pleintje opent een Kenau met een Oost Europees accent haar frietkot. Langzaam komt de onaangename plek tot leven als passanten laten zien dat ze meer kunnen dan lusteloos hangen. Er wordt gedanst, gekreund, gegoocheld en een mop verteld. Als de sirenes loeien komt een eind aan het toevallig samenzijn.
Een zomerse avond in Niemandsland zou de revue-variété-voorstelling kunnen heten van Het Vreemdelingenlegioen, een verzameling podiumkunstenaars uit verschillende hoeken. Ashton Brothers zijn succesvol in het gat gedoken dat Mini & Maxi hebben achtergelaten en hebben het mime-circus-variété-genre nieuw leven ingeblazen. Jonge afgestudeerden en autodidacten uit die hoek hebben vaak niet voldoende in huis voor een avondvullend programma, maar kunnen wel, zoals in de revue of het circus, hun nummertje doen. Een aantal kunstinstellingen en impresariaat Kies hebben het initiatief genomen om deze bonte groep een podium te bieden. Cabaretière Minou Bosua, een van de twee Bloeiende Maagden, is met vijftien talenten aan de gang gegaan voor een rondje van een paar maanden langs de schouwburgen.
Ondanks de variatie is het een tamelijk saaie voorstelling geworden, omdat de acts domweg niet spannend genoeg zijn en Bosua er geen haakse bochten in heeft kunnen aanleggen. De breakdancers zijn goed, maar dat kennen we inmiddels wel, voor een potje vuurspuwen lopen we even langs het Leidseplein, en muzikaal is het allemaal bijzonder pover. Alleen de danser/verteller Henry O’Tawiah en het dansduo Erik Kaiel en Jasper Dzuki Jelen ontstijgen het wel-aardig-niveau. De laatste gebruikt zijn partner als mobiel danspodium en sjort aan hem alsof het een leden pop is. Er moet nog wat aan deze poëtisch uitgevoerde acrobatische act worden gesleuteld en geschaafd, maar dan kunnen ze zich melden bij Cirque du Soleil.

Het Vreemdelingenlegioen, regie: Minou Bosua, De Meerse Hoofddorp 26 oktober. Tournee. www.hetvreemdelingenlegioen.nl