De openingsmedley van Songbook van Simone Kleinsma zorgt voor rillingen. Niet van genot, maar van pure ellende. Kleinsma is een geweldige zangeres, en het zijn geen slechte nummers, integendeel. Een aantal Amerikaanse en Britse grootheden, waaronder Cy Coleman, Henry Mancini en Elton John, worden soepeltjes aan elkaar geregen. Maar de arrangementen met veel getoeter zijn wel zo gruwelijk glad, dat je je in een douchecel waant waarvan de vloer is bedekt met tientallen stukjes zeep.
En heel veel beter wordt het niet tot de pauze. Op een paar momenten na waar de arrangeur op de rem heeft getrapt, worden mooie nummers gedegradeerd tot Las Vegas-treurigheid, met als absolute dieptepunt het tot glimmend schroot vermalen Can’t buy me love van The Beatles.
De gesproken tussenteksten maken de mens ook al niet vrolijk. Het heeft de quasi-improvisatietoon van amateur volkstoneel. Simone Kleinsma doet verwoede pogingen om er met jeugdherinneringen en een smartlappenblokje wat warmte in te blazen, maar het is een volkomen zielloos concert.
En dan gebeurt het wonder. Zelden zo’n scherpe contrast meegemaakt tussen twee helften dan in Simone’s Songbook. Na een prachtig vrolijke opening van de tweede akte met een Toon Hermans nummer en een Cole Porter meets Bach versie van From this moment on, dompelt Kleinsma het publiek onder in een Sondheim-blokje, met het fabelachtige door Allard Blom vertaalde Getting married today en Send in the clowns, het wonderschone lied dat nooit verveelt. Dan komt er stoom uit alle kieren van de Mary Dresselhuys zaal van het DeLaMar.
Geen flauwe praatjes meer. Alleen met pure passie gezongen diamantjes over haar overleden moeder, de voorbijvliegende tijd en de liefde. Dan komen de topzangeres, actrice en comédienne harmonieus en stijlvol samen. Het lied over de homohaat in het eens zo tolerante Amsterdam (een hertaling van Azanavours Comme ils disent) komt aan als een mokerslag. En daarvoor hoeft de zevenkoppige band niet alle decibellen uit de kast te halen. Die springt alleen uit de band als daar een goede reden voor is. Ook de twee extra zangers zorgen in de tweede helft voor meerwaarde, vooral in de ingenieuze driestemmen-harmonie van Tonight uit West Side Story.
De geplande toegift is een klein, warm liedje van Henny Vrienten en André Breedland, waarin Simone Kleinsma vol overtuiging zingt dat ze wil wonen in een lied. Songbook laat zien dat het muzikale huis van Kleinsma heel groot is, maar die protserige aanbouw van het eerste uur had niet gehoeven.

***
Simone Kleinsma: Songbook, muzikale leiding: Mike Schäperclaus, regie: Guus Verstraete. DeLaMar Amsterdam 6 december. Tournee.