Als de vijf schrijvers van een ziekenhuissoap een van de acteurs behoorlijk zat zijn, schrijven ze hem radicaal de serie uit. Voor de acteur staat zijn positie als Bekende Nederlander op het spel en hij laat het er niet bij zitten. Met pistool in de hand komt hij verhaal halen bij de schrijvers.
In Uitgedokterd (Serial Killers) van de Nieuw-Zeelandse auteur James Griffin zien we de vijf egotrippende en kibbelende schrijvers van de soap aan het werk. Als de bodem van hun inspiratie bereikt is, gooien ze wat privé-gegevens van elkaar op een hoop voor de volgende aflevering, waarvan we flarden op een scherm zien.
Zo’n emmer vol liefdesrancune en beroepsjaloezie kan de basis zijn voor een sterk stuk, als de psychologische verschillen tussen de karikaturale tv-soap en de werkelijkheid van de schrijvers ver genoeg uiteen liggen. Dat is in Uitgedokterd niet het geval. Daardoor zit je niet alleen naar een redelijke parodie op de eendimensionale soap te kijken, maar krijg je vrijwel hetzelfde niveau gepresenteerd in de schrijverskamer.
Han Römer, die het stuk heeft vertaald, zit muurvast in het cynische karakter van een van de schrijvers en weet na een half uur niet meer te boeien. Ook de andere spelers, die allemaal een dubbelrol hebben als schrijver en soapie, hebben nauwelijks iets in handen om een interessant personage te maken.
Uitgedokterd bestaat uit een handvol aardige grappen verspreid over de hele avond en een slaapverwekkende tweede helft, waarin de gefrustreerde acteur constant met zijn pistool loopt te zwaaien en clichés uitbraakt. In het gaapeinde duwt Griffin er nog wat psychologie in, maar dat maakt deze B-versie van een Theater van de Lach-stuk er alleen maar treuriger op.

**
Uitgedokterd door Kik Productions. Tekst: James Griffin, regie: Bruun Kuijt. 16 februari Schouwburg Amstelveen. Tournee.