In den beginne (1917-1927)
(tekst: Patrick van den Hanenberg – Jacques du Mosch- Muziek: Patrick van den Hanenberg)
Negentienzeventien
Loopgravenoorlog
Nederland doet gelukkig niet mee
Dr. C.P. Gunning
Classicus, pedagoog
Heeft een Neutraal Bijzonder idee
HBS, Gymnasium onder één dak
Onderbouw gezamenlijk, wat een gemak
Eerste proeflocatie
De Lairessestraat
In het eerste vredesjaar een gebouw op maat
Potius deficere quam desperare
Zegt de gymnasiast
Liever tekortschieten dan wanhopen
Zegt de HBS’er zonder Latijnse last
Zes jaar later
De eerste lichting zwaait af
Het Amsterdams is een dav’rend succes
Hechte familie
Pater Familias
Gunning houdt zijn kudde bij de les
Jacques du Mosch, creatieveling
Huisdichter Halo
Schreef toneel, muziek en sketches
Verbazend hoog niveau
In de stijl van Clinge Doorenbos
Dicht Clungeldoornenmosch er vrolijk op los:
Elke morgen voor half negen
Is er huiswerk-beurs op ’t plein
Waar de huiswerk-handelaren
Samen dan aanwezig zijn
‘Prima kwaliteit vertaling!
Zonder fout, gegarandeerd
Proefwerkvragen, reuzenkoopje
Gister, heimelijk gekopieerd
Franse thema’s boven pari
Duitse staan nog tamelijk laag
Algebra zeer hoog gestegen
Naar Homerus grote vraag.’
’t Gaat zo best met deze handel
Bevredigt aller sjacher-zucht
Enkel jammer, dat die beurs nog
Steeds is in de open lucht.
Maar misschien maakt onze rector
Een lokaal wel hiervoor vrij
Daar men dan de beurs kan houden
’n Box voor ieder vak erbij.
Clubjes, reisjes,
het kost een lieve duit
Welgestelde ouders in Amsterdam Zuid
En de les gaat door (1927-1937)
(tekst en muziek: Patrick van den Hanenberg)
Januari drieëndertig
De kerstvakantie zit er op
Gunning heet zijn kinderen welkom
Met een lach en schouderklop
Ook Amerika en Duitsland
Kennen een spannend nieuw begin
Roosevelt en Hitler
Geven burgers nieuwe zin
En de les gaat door Sophokles
De les gaat door Aus bei mit
De les gaat door Un deux trois en one two three, Ik zie ik zie wat jij niet ziet
En de les gaat door Spijkerschrift
De les gaat door Chloroform
De les gaat door De oorlog duurde tachtig jaar, Watergeuzen, Beeldenstorm
Op een steenworp van de Duitse grens
Staat het statige Wolkenland
De bleke kinderen uit de stad
Kweken een hechte lyceumband
De werkelozen aan de slag
FDR komt met New Deal
Hitler zorgt voor werk met tanks
Kunstenaars gaan in Exil
En de les gaat door Pythagoras
De les gaat door Het zwarte goud
De les gaat door Kant zegt: denken, niet geloven, Bernhard met prinses getrouwd
En de les gaat door Batavieren
De les gaat door Breedtegraad
De les gaat door Verkiezingswinst voor NSB, Strak marcheren in de maat
En de strijd gaat door Weg Versailles
De strijd gaat door Het Rijnland in
De strijd gaat door Een pakt met zwarthemd Mussolini, Leve de gemeenschapszin
Het verstand wordt opgeborgen, We stinken er weer domweg in
Weer verhuisd (1937-1947)
(tekst en muziek: Patrick van den Hanenberg)
Max is mijn vriend, al dertien jaar
We zijn buren en spelen bij dezelfde club
Ik geef de voorzet
Max knalt hem erin
We juichen met z’n elven, net als broers
We horen bij elkaar
’t Is goed
’s Ochtends samen door het park naar school
’t Is goed
Ik speel gitaar en Max viool
’t Is goed
Nog vier jaar tot het examen
En wie weet ooit compagnon in een mooie zaak
Max gaat verhuizen, Rivierenbuurt
En hij zoekt ook naar een andere voetbalclub
De vader van Max kreeg een raar bericht
Het dragen van een gele ster is nu verplicht
Op elke jas
’t Is niet goed
Max gaat naar het Joods Lyceum
’t Is niet goed
Hij mag niet meer naar het museum
’t Is niet goed
Ze zeggen ‘Joden niet gewenst’
Maar wat is er dan toch mis met mijn vriend Max
Mijn vader zegt: ‘Jongen pas nou op
Kijk om je heen, je hebt toch vrienden zat.’
Maar het is zo kaal op school
Er speelt geen een zo mooi viool
En scoort zo fijn een goal
Als Max
Niemand vertelt mij, wie mijn vrienden zijn
Ik ging gisteren langs bij mijn vriend Max
Het huis was leeg
Waarschijnlijk weer verhuisd
Het Amsterdams blijft overeind (1947-1957)
(Tekst: Patrick van den Hanenberg/Joren Nooij, muziek: Joren Nooij)
Mouwen opgestroopt, en het puin wordt geruimd
Wilhelmina teruggekeerd, Wolkenland gebombardeerd
maar Het Amsterdams staat overeind
Gunning is weer rector, heeft in Amersfoort gezeten
In de aula staan de namen, die we niet mogen vergeten,
En Het Amsterdams staat overeind
Herstel, maar geen vernieuwing
Van ’t Reve had het zwaar
De saaie jaren vijftig
Het rode gevaar
Wat dacht je van rock ’n roll,
de greasy kop met haar
Halo is herrezen, Remco Campert komt eraan
Fris en spontaan, een schrijvende orkaan,
Ja Het Amsterdams staat overeind
Men hangt in de Lyceum-kroeg, tot ’s avonds laat
Dwars en onbezonnen, fijn tegen de draad
Ja, Het Amsterdams blijft overeind
Ja, Het Amsterdams blijft overeind
Ja Het Amsterdams blijft overeind,
a Het Amsterdams blijft overeind
Ik wil vrij zijn (1957-1967)
(tekst: Patrick van den Hanenberg, muziek: Eric Swakman)
Het is voorbij: de treurnis van december
De avonden zijn lang en saai en koud
De kerstdagen, mijn God, wat een ellende
Het nieuwe jaar voelt nu al vreselijk oud
De spelletjes, het kleine bakje pinda’s
En pa vertelt weer hoe de Yankee kwam
om hier die enge moffen te verjagen
Maar dat andere dan: Vietnam
Kom, laat me vrij
Die strakke regels passen mij niet
Tijd vliegt voorbij
De wederopbouw is voltooid
Kom, laat me vrij Gezag en orde zijn niet heilig
Ook hier op school
De toekomst is nu aan de jeugd
Papa, ik ga met Peter op vakantie
Ook hij wil niet meer met zijn ouders mee
Een tentje en een Europese treinkaart
Wij willen verder dan Egmond aan Zee
Het huis te klein, mijn moeder was in tranen
Ze riep dramatisch: Wat heb ik misdaan?
Want Amsterdam is nu het magisch centrum
Voor ouders is de tijd stil blijven staan
Kom laat me vrij
Die strakke regels passen mij niet De heerschappij
van al die grijsheid is geweest
Kom laat me vrij
We streven naar een nieuwe orde
Op school, ook hier
Het roer moet om
De toekomst is nu aan de jeugd
All we are saying: Give Halo a chance (1967-1977)
(tekst en muziek: Patrick van den Hanenberg)
Aan de muur een poster van Che Guevara
Op straat zingen leipo’s hara hara
Theo draagt een jurk en smeert mascara
Om de hoek liggen John en Yoko in bed
Provo heeft een plan met witte fietsen
Hey man, kan ik een jointje van je bietsen
Het hoogste geluk is lekker nietsen
En de pers schrijft: She’s gone to his head
In het Hilton bij Het Amsterdams Lyceum
Komt de wereldpers bij het liefdespaar
Bed Peace, Hair Peace, yeah, give peace a chance
Flower power, we houden van elkaar
Ook Halo probeert het paar te spreken
De allerkleinste pers komt er niet in
Maar Lennon doet niet lullig, hij schrijft en tekent wat
En zo krijgt Halo dan toch zijn zin
All we are saying: give Halo a chance
Een diepte-interview… dat is het niet
De antwoorden zijn aan de korte kant
‘Some, not all’ en ‘yes’ zijn niet echt teksten
Maar Lennon staat toch mooi in onze krant
In de bovengang in een van de lokalen
Hangen vele Lennon-posters aan de wand
Een diepe buiging voor de redacteuren
Van de leukste schoolkrant van Nederland
Het tweede schooljaar is de krant begonnen
Een jonkie van een eeuw min één jaar oud
De Halo heeft in die tijd al menig prijs gewonnen
Lief en boos en soms ook lekker stout
All we are saying: give Halo a chance
Overlopen, wodka kopen (Wolkenland) (1977-1987)
(tekst en muziek: Patrick van den Hanenberg)
Overlopen, wodka kopen
Etterbakken gaan bedden slopen
Verdwalen in het ’s Heerenbergse bos
Slaapzaalscheten, tekenbeten
Verwende zeikerd wil niet eten
Vrijdagmiddag is iedereen total loss
Het kroonjuweel van Het Amsterdams
Gunning was zijn tijd heel ver vooruit
Een roerig weekje weg van paps en mams
Meer natuur dan in Amsterdam Zuid
De Krijn-tijd wordt de school bijna fataal
Men is de kijk op het geld volkomen kwijt
Het gebouw verslonst, verveloos en schraal
A-, B- en C-docenten, rivaliteit
Nooit meer…..? Overlopen, wodka kopen….
Moet Wolkenland dan maar worden verkocht?
Ook dat gebouw is in staat van verval
WC verstopt, het is koud en het tocht
Het Amsterdams in een peilloos diep dal
Afgebrand en gebombardeerd
Maar Kircz en France bouwen het nu op
Wolkenland wordt gemoderniseerd
Uit verlies winst, de vlag weer in top
We blijven dus… Overlopen, wodka kopen….
GEEN ZIN (1987-1997)
(Tekst en muziek: Patrick van den Hanenberg)
Ik ga het elk jaar weer proberen
Om de kinderen wat te leren
Over Zeus en spijsverteren
De snelheid van het licht en over ras
Soms valt er niets mee te beginnen
Kun je zo’n meid niet voor je winnen
Valt er geen garen mee te spinnen
En sta je machteloos en treurig voor de klas
Meneer ik heb geen zin
Het spijt me, ’t zit er dit jaar echt niet in
Dat geleuter over Goethe en een middeleeuws gezin
Al kletst u tot het ochtendgloren
Tot de hel is dichtgevroren
Pak uw tas dus maar weer in, meneer ik heb geen zin
Heb je ze eindelijk te pakken
Met Oranje familietakken
Zit die trut haar nagels te lakken
En kijkt je aan alsof dat heel normaal mag zijn
Je krijgt uitslag op je huid
Je schreeuwt brgrgrgrgrgrg geen fluit
En grggtgfd hrjsgdfdtgjjj eruit
En dan zegt zo’n meid heel kalm en vol venijn
Meneer, dat is geen zin
Een zwakke clou en zelf geen begin
Dat is echt heel slecht en voor een slimme leraar veel te min
Ik zal het klaslokaal verlaten
Zodat u verder kunt met blaten
Werk aan uw woordenschat, meneer dat was geen zin
De belangrijke levensvragen
De interessante diepe lagen
De allerlaatste dag der dagen
Wat zit er achter de evolutietheorie
Wanneer klinkt voor ons de bel
Is er een hemel en een hete hel
Is de dood echt een vaarwel
Bestaat in het heelal een strategie
Meneer het heeft geen zin
Er is niets en daar zitten wij middenin
We struikelen en buitelen tegen beter weten in
Geef uw hand, dan gaan we samen
Zonder God. Einde. Amen
Alleen wat liefde meneer, verder heeft het leven geen zin
Hier is mijn hand, dan gaan we samen
Zonder God. Einde. Amen
Alleen wat liefde, verder heeft het leven geen zin
Alleen wat liefde, verder heeft het leven geen zin
WELKOM OP HET AMSTERDAMS LYCEUM (1997-2007)
Tekst: Arjan Post en Patrick van den Hanenberg Muziek: Patrick van den Hanenberg
Elke school heeft wel een rector, een conciërge en lokalen
In het Boekenfonds een stapel voor wiskunde en talen
Een aula, een schoolbel en voor de school een plein
Maar wat te doen als de school apart wil zijn?
Misschien een vakverdieping, het luxe repertoire?
Neem een taal waarin je goed bent, en doe het dubbel zwaar
Amerika is de baas en Engeland onze buur
Fast Lane English, kwaliteit en niet te duur
Houd je van paella, ben je op zoek naar Costa lol?
Meld je dan rapido aan bij Trajecto Espagnol
Maar de school wil verder dan een extra uurtje Spaans
Dus ondanks Mussolini: Corso Italiaans
Welkom op Het Amsterdams Lyceum
Kom binnen, het menu is uitgebreid
We willen je graag op Het Amsterdams Lyceum
En zijn daarom tot nog veel meer bereid
Scrabble Stroom voor Dyslecten
Braille Bord bij weinig zicht
Neem de Calorieën Koers
Bij te veel overgewicht
Volg de Richting Reliëf
Maakt de acne je kapot
Last van ADHD?
Kies dan de Route Ren je Rot
De Wiet Weg is een optie
Als je graag een jointje rookt
Pyro Profiel voor jou
Als je graag een vuurtje stookt
De COC Connectie
Als je ho bent, trans of bi
Loopt Jan met een jurk op straat?
Tour de Travestie
Welkom op Het Amsterdams Lyceum
Kom binnen, het menu is uitgebreid
We willen je graag op Het Amsterdams Lyceum
En zijn daarom tot nog veel meer bereid
Gruppo Incontinentie
Voor wie te makkelijk plast
Volg lessen Deo Dependance
Als je je wat minder wast
Een deal de reclassering
Wordt het Tralie Traject
De leerling met een spraakgebrek?
Het Hazenlip Project
Kun je ’s nachts niet slapen
Doe je dat liever overdag
Volg dan de Cursus Pitten
Waar dat snurken lekker mag
Eerste pauze twee uur ’s nachts
After midnight gymnastiek
Vijf uur ’s ochtends chillen
In een Valerius-portiek
Welkom op Het Amsterdams Lyceum
Kom binnen, het menu is uitgebreid
We willen je graag op Het Amsterdams Lyceum
En zijn daarom tot nog veel meer bereid
Ben je heet en oversekst
Droom je nat van juf of mees
De Beate Uhse Klasse
Niet geschikt voor dominees
Welkom op Het Amsterdams Lyceum
Kom binnen, het menu is uitgebreid
We willen je graag op Het Amsterdams Lyceum
En zijn daarom tot nog veel meer bereid
Welkom op Het Amsterdams Lyceum
Werkelijk niets is hier op school te dol
Welkom op Het Amsterdams Lyceum
Want godverdomme, de school moet vol
Ondergronds drinken (De Kantine) (2007-2017)
(tekst en muziek: Patrick van den Hanenberg)
De storm raasde vier dagen over het kale, ruige land – het ruige land
Je kon geen hand voor ogen zien, de keukentent vloog in brand
De koeien raakten buiten zinnen, schoten alle kanten op – alle kanten op
Joe en Billy kregen ruzie, en Davey de kolder in zijn kop
Toen de storm weer was gaan liggen,
even vrede, even rust – even rust
Ook de ruzie tussen Joe en Billy
leek goddank weer gesust
Zagen we dreigend rooksignalen,
Indiaan op oorlogspad – op oorlogspad
Godverdomme, vloekt de voorman,
als je alles hebt gehad
Loos alarm, zei Pretty Pete, er staat een wigwam in de fik
Dan een racistischte grap, want Pete is echt een botterik
De op drift geraakte koeien werden weer bijeengebracht
Maar de cowboys waren echt aan het einde van hun kracht
Ze willen water, water, geen druppel in het vat
Al weken zonder regen, ze snakken naar een bad
Water, water, een gortdroge keel
Mijn God, wat een treurig tafereel
De arme koeien zijn zo mager, ze zijn vel over been – vel over been
Waar ben je als je nodig bent, stoere John Wayne
Maar als de nood het hoogst is, is de redding toch nabij – heel dichtbij
Daar is de rivier, het einde van de martelpartij
Water, we duiken er gretig in
Dank U lieve Heer, het leven heeft weer zin
Whisky en water
De Franse les duurde eeuwig, Lola viel bijna in slaap – bijna in slaap
Conjunctive en subjunctive, gaap, gaap, gaap
Papa fume une pipe, ja vader ga gerust je gang – ga fijn je gang
Mon Dieu, ik denk dat ik me nu maar eens verhang
Zonder pauze naar geschiedenis, pfff nog zo’n ramp – wat een ramp
Ja hoor, zielig al die joden in zo’n vervelend kamp
Maar wie denkt er aan de leerling, in deze droge cel – kurkdroge cel
Drie uur les aan één stuk, dát is pas een dorre hel
Er is geen eten, en die heks zegt dat we ook niet mogen drinken
De ramen zijn potdicht en het begint hier vies te stinken
Kimberley geeft Ton een duw, gemoederen zijn verhit
En Mila ziet er ook niet uit, akelig wit
Ze willen water of cola, de dorst is niet te dragen
In gedachten zien ze al een begrafeniswagen
Water, cola, een gortdroge keel
Mijn God, wat een treurig tafereel
Elf uur, de bel gaat, iedereen naar buiten als een gek – stapelgek
De gang een kolkende massa, iemand slaat een brugger op z’n bek
De redding is nabij, we rennen vijf trappen naar beneden – naar beneden
Het Amsterdams heeft een ondergrondse Hof van Eden
Broodjes en drank in alle soorten en maten
De hel hebben we even achtergelaten
Zalm, jus en cola
Eens van Het Lyceum, altijd van Het Lyceum
(tekst en muziek: Patrick van den Hanenberg)
Je bent gelukkig, je bent verliefd
Nee, dit gaat nooit meer voorbij
Je zegt: Mijn lief, ik hou van jou
Maar dan wordt het toch weer mei
De bloemen staan te bloeien
En de lammetjes in de wei
Dan zeg je tegen een ander lief
Mijn schat: jij hoort bij mij
Zo gaat het in de liefde
Maar zo gaat het niet met school….
Want eens van Het Lyceum, altijd van Het Lyceum
De poort en de docenten, het uitzicht op het plein
Nee, niet alleen bij het ivoren jubileum
De liefde voor Het Amsterdams is sterker dan een trein
Je hebt een jaar keihard gewerkt
Eindelijk zomer, het is klaar
Je gaat naar je vertrouwde plek
Al vijfentwintig jaar
Dezelfde zee, hetzelfde strand
Wandelen langs de boulevard
Je vond het altijd zalig
De herhaling valt nu zwaar
Dan gaat zo’n oord vervelen
Maar zo gaat het niet met school….
Want eens van Het Lyceum, altijd van Het Lyceum
De poort en de docenten, het uitzicht op het plein Nee, niet alleen bij het honderd jarig jubileum
De liefde voor Het Amsterdams is sterker dan een trein
Je drinkt heel veel papayasap
Je houdt zielsveel van patat Je bord ligt altijd barstensvol
Welvaart, io vivat
Na verloop van tijd ben je het spuugzat
Zo gaat het met drank en eten
Maar zo gaat het niet met school….