Als er een theaterprijs zou bestaan voor ‘De mooiste blik in de ogen’ dan zou Henk Poort op z’n minst genomineerd moeten worden, maar eigenlijk heeft hij die prijs dan al binnen. Als joodse melkboer Tevje zoekt hij regelmatig contact met God om zijn problemen te bespreken. Dan kijkt hij even schuin naar boven, een beetje samenzweerderig, ietwat vertwijfeld ook. Want zijn dochters dagen het vaderlijk gezag uit en kiezen zelf hun echtgenoot, de joodse gemeenschap heeft het zwaar te verduren in Rusland, en zijn financiële toestand is belabberd: ‘Als ik toch eens rijk was…dajdeldiedel, dajdeldiedel, dajdeldiedeldiedel dom.’Zeventien jaar geleden Lees verder…

De vier Afro-ragebollen wapperen ritmisch heen en weer. De intro-maten van Can you feel it van The Jacksons zijn al voldoende om het publiek van het pluche te krijgen. De degelijke schouwburg van Alkmaar is binnen vijftien seconden getransformeerd tot een roerige funky soultent.Na het succes van Big, Black & Beautiful (met onder meer Lucretia van der Vloot) heeft Bos Theaterproducties nu vier zwarte mannelijke stemmen bij elkaar gezocht voor een avondje soulmuziek. Bij de audities werd niet alleen op zang geselecteerd, maar ook op beweging. Dat is wat lastig voor zwaargewicht Bryan B (The Voice), maar waar de drie Lees verder…

Is zij Aldonza de hoer of de edele dame Dulcinea? Is het een tinnen scheerbekken of een gouden helm? Is het een windmolen of een vijandelijke ridder? Don Quichot van La Mancha, de dromerige edelman heeft de ‘droefmakende last van gezond verstand’ van zich afgeworpen en kijkt dwars door de kille werkelijkheid heen. Daarachter ziet hij een wereld van beleefdheid, eergevoel en hoge idealen. Fantasie is een hele goedkope vervanger van opium, en minstens zo effectief. Don Quichot is de schepping van de 16e eeuwse Spaanse schrijver Miguel de Cervantes. In de musical Man van La Mancha moet de schrijver, Lees verder…

Er moet zo nu en dan iets mis gaan in het circus. Anders kun je net zo goed thuis naar een computerspelletje gaan zitten staren, waar de jongleur moeiteloos achttien balletjes hooghoudt en de trapezeartiest met twee vingers in de neus een vijfvoudige salto achterwaarts maakt. Dus toen de Noordkoreaanse ‘New Flying Girl’ na haar viervoudige salto uit de handen van haar mannelijke vanger gleed en op het vangnet plofte, leverde dat een kreet van ontzetting op bij het publiek, maar ook een tevreden gevoel dat perfectie niet interessant is. Een tweede poging is bijna nog spannender dan de eerste. Lees verder…