‘Duidelijk zingen, hè!’Na twee liedjes van Thé Lau houdt iemand in het publiek het niet meer uit en brult zijn ongenoegen door de zaal. Er is werkelijk geen woord te verstaan van het dronkenmangemompel van Lau in zijn solostukken. Ook het eerste duet met Maria de Fátima (een Nederlands/Portugese versie van Jacques Brels La chanson des vieux amants) zingt hij aan gort. Het is een krakende betonmolen, die moeite heeft met het ritme naast een fris klaterende beek.Lau lijkt zich de kritiek aan te trekken, want een kwartier later laat de man uit het publiek wederom van zich horen: ‘Dank Lees verder…

Johan Goossens loopt door de Albert Heijn met een stickervel met Jokers, die hij op producten moet plakken om aan de kassa een bepaalde korting te krijgen. Dan beseft hij dat hij wel heel erg diep is gezonken in de consumptiemaatschappij en besluit om een half jaar in Ghana als vrijwilliger les te gaan geven.Wat een prachtig moment van inzicht, en wat een lekkere aanloop naar wat waarschijnlijk een spannend en komisch verhaal gaat worden vol originele gedachten. Dat lijkt wel goed te zitten deze avond, want de opening van het debuutprogramma van Goossens, waarin hij uitvoerig uitlegt dat ‘de Lees verder…

Het touw is sterk genoeg. De man trapt het krukje onder zijn voeten weg, en na een paar laatste schokbewegingen hangt het lichaam er roerloos bij. Dan gaat de telefoon. Het rinkelen houdt maar niet op. Het is dwingend en hoopvol. Zo hoopvol dat er weer beweging komt in het levenloze lichaam. De voeten zoeken en vinden het omgevallen krukje. Het telefoongesprek levert een plezierige afspraak op. Het leven gaat verder.Emiel de Jong (1973) en Noël van Santen (1973), samen het duo Schudden (voorheen Schudden voor Gebruik), brengen in hun zevende programma Ruis de doden weer tot leven, zoals zij Lees verder…