Trio Bier: De droom voorbij. www.triobier.nl
****
Trio Bier is de misleidende naam van de (zesmans)band die met De droom voorbij een buitengewoon smaakvol album heeft afgeleverd. Geen platte lol en hoempapamuziek, zoals de naam doet vermoeden, maar intelligente teksten (van Rini Dobbelaar en zanger/filmscenarioschrijver Jan Eilander) en felle, melodieuze composities. Hou vol is een opzwepende oproep aan asielzoekers om niet op te geven nadat ze om dom bureaucratische redenen worden uitgewezen. Daarnaast het puntig geformuleerde relaas van de oudere man die terugkijkt: ‘De brandende drift, de held van het schrift. Ambities op m’n voorhoofd gestift.’ De band, die het na twee albums even heeft geprobeerd onder de schuilnaam Oud West, brengt een frisse mix van Dutch folk, Americana en poëtische kleinkunst.

Van de gekken: Cabaret nu. Nikkelen Nelis/Universal
***
Als we kijken naar de bescheiden hoeveelheid nieuwe namen op de zoveelste compilatie van cabaret-allesweter Kick van der Veer, lijkt het alsof de doorstroming van vers bloed toch wat moeizaam verloopt. Maar onder die nieuwelingen zitten wel een paar toppers, zoals het vlijmscherpe werk van Dorine Wiersma (die Heleen van Royen literair en met prachtig gitaarspel in mootjes hakt), de verfijnd geformuleerde hardheid van Katinka Polderman en de geestige warmte van Daniël Samkalden. Kees Torn opent de drie cd’s met een briljante opsomming van cabaretnamen met dodelijk commentaar op Guido Weijers. Daarna nog een heldere röntgenfoto van Nederland in het nummer Fortuyn. Waneer verschijnt nou eens eindelijk een volledige Torn-cd? Het beste engagement kom toch weer van de oudere generatie, waaronder een beklemmend nummer van Jenny Arean over de graaiers aan de top. In dat lied heeft tekstdichter Ivo de Wijs maar een paar woorden nodig om een complexe situatie te beschrijven, zoals ‘Ik zag de mannen die in de nauwe duisternis verdwijnen, in landen waar geen CAO bestaat.’