Rijp en groen door elkaar


Geplaatst in Theaterrecensies op . Gepubliceerd in: de Volkskrant

Groeten uit Rotterdam. Digimode.
***
De meest interessante Rotterdammers bestaan niet, of althans niet echt. Maar we kennen ze wel: Ketelbinkie, die zijn moeder bij de afvaart niet durfde te zoenen, de Feyenoord-suppoost Crooswijk (Ton van Duinhoven), die de naam Ajax niet uit zijn strot kan krijgen en Ali Cyaankali, de gevaarlijkste vrouw uit Rotterdam. Amsterdam is door de jaren heen veel meer bezongen, maar het Rotterdam-repertoire kent een aantal gouden titels.
Op de dubbel-dvd Groeten uit Rotterdam is rijp en groen van zeer uiteenlopende kwaliteit door elkaar gehusseld. Als men zich tot een enkele dvd had beperkt, zou dat absoluut top zijn geweest, met een sterke Speenhoff-opening (De schutterij), een paar Drs. P-briljanten, wat ironisch politiek modern werk van Arie van de Krogt, De Berini’s (die het Rotterdam-gevoel het meest gevoelig hebben bezongen in Groeten uit Rotterdam), de Rotterdamse Amazing Stroopwafels-bewerking van Leon Russells Manhattan Island Serenade, en een paar nummers van Jaap Valkhoff, waaronder Hand in hand, kameraden. Maar deze uitgave leunt met dertien nummers wel heel erg op Valkhoff, en men had ook een aantal obligate liefdesverklaringen kunnen overslaan, waarbij Rotterdam en de Maas zonder enig probleem door Amsterdam en de Amstel of Nijmegen en de Rijn kunnen worden vervangen. Die nietszeggende afdeling wordt wel weer zalig op de hak genomen door Mike Boddé in zijn Rotterdam potpourri. Kortom, te veel ergernis tussen de schitterende nummers.