Goeie genade door Hans Dorrestijn, Cultuurcentrum Griffioen Amstelveen, 6-12. Tournee tot eind februari. kikproductions.nl

***

‘De dood kan mij niet deren. Maar ik heb er nog even geen zin in.’
Met die opgewekte, beetje arrogante blik in de ogen laat Hans Dorrestijn zich fotograferen voor het hek van een begraafplaats. Doodskoppen aan weerszijden van het hoofd van de zelfverzekerde 70-plusser. Het affiche van zijn nieuwste programma Goeie Genade.
Nou ja, nieuw? Van de blokjes Geografisch, Jeugd, Liefde en huwelijk, Kroeg en tot slot Ouderdom zijn vrijwel alleen de bejaarden-bijdragen nieuw. Daar zitten dan wel weer meteen prachtige komisch-melancho-stukken bij, zoals het slaapliedje voor bejaarden:
Slaap, oudje slaap
Daar buiten ligt een schaap
Het heeft in lange niet bewogen
Er is iets met zijn ogen
Er komt een vieze lucht vandaan
Slaap, oudje slaap
Het schaapje is u voorgegaan

Er is niks tegen een enigszins opgepoetst best of-programma, maar zeg het er wel eerlijk bij. Want de echte titel van Goeie Genade luidt ‘Hans Dorrestijn leest en kraakzingt voor uit eigen voornamelijk oud werk.’
Voor de Dorrestijn-liefhebbers is het plezierig om de oude meester nog één keer in zijn laatste – dit keer echt? – programma te zien en horen. Met zijn depri-intonatie, zijn houterige pianospel (‘Kut, ik ben het kwijt’, als zijn vingers een verkeerde afslag op de toetsen nemen), zijn zelfspot die naar masochisme neigt, en vlijmscherpe beschrijvingen van zijn wrede stiefvader. En natuurlijk de stukken over de mislukkingen in de liefde, want dat deel van zijn repertoire blijft ongeëvenaard in de Nederlandse kleinkunst.
Zijn charmante struikel-presentatie werkt nog steeds, ook al heeft hij een zekere hoeveelheid empathie van de zaal wel nodig. Want het was wel over de grens om ook nog eens drie liedjes via een cd’tje te laten horen, ook al is het nummer over de worst van de Hema (met Martin van Dijk) nog zo leuk. Daarnaast wil je Dorrestijn liever niet op gitaar horen en ligt het tempo wel erg laag. Of zoals een jonge bezoeker bij het verlaten van de zaal tegen zijn vader mompelde: ‘Grappige man, maar het is wel het sfeertje van de bejaardenbingo.’