Ik kreeg een mailtje van de telefoonwinkel dat ik mijn rijbewijs had laten liggen. Vriendelijk gebaar. Snel op de fiets erheen. Niet dat ik een auto heb of een auto wilde huren, maar mijn rijbewijs is mijn ID.
De jongeman die me net had geholpen en die ook het mailtje had gestuurd was aan zijn lunchpauze begonnen.
‘Ik heb mijn rijbewijs hier laten liggen’, zei ik tegen het jonge meisje dat de lege winkel bewaakte.
Ze rommelde in een laatje en haalde mijn rijbewijs tevoorschijn. Ik wilde het al aanpakken toen ze vroeg ik of me kon legitimeren.
‘U heeft mijn legitimatie.’
‘Ja, dat zegt u wel, maar wie zegt mij wie u bent?’
Welkom in Kafkaland.