fotograaf Roxanne Hellevoort

Finale Cameretten, Nieuwe Luxor Theater Rotterdam 28 november. Finalistentournee tot eind mei. cameretten.nl

Anne Neuteboom is de winnaar van de vijftigste editie van cabaretfestival Cameretten. In Rotterdam won zij zowel de Jury- als Publieksprijs.

Anne Neuteboom – in 2013 afgestudeerd aan de Koningstheateracademie in Den Bosch en reeds voor Cameretten ondergebracht bij een impresariaat – is millenial: tussen 1982 en 2001 geboren en algemeen geboekstaafd als een ongeïnteresseerde, slechte opgeleide, individualistische, dyslectische ADD’er. Ze is flink pissig om die generaliserende, matig onderbouwde kwalificatie. In haar programma Weg gaat zij de zogenaamd alwetende arrogante babyboomer te lijf met een vrolijke agressie. Als ze eenmaal op stoom is heeft ze het publiek helemaal bij de kladden.

Van Herman van Veen heeft ze, net als alle Annes van haar leeftijd, de opdracht gekregen ‘de wereld een beetje mooier te kleuren’, maar dat is verrekte lastig als mensen zo vreselijk onaardig tegen elkaar zijn. Niet alleen de ouderen, maar ook die broodmagere tienermeisjes. Dat rolletje vet om haar middel, waar ze geweldig mee speelt, is verdomme heel gewoon en goed tegen de kou.

Van achter de toonbank van de vleesafdeling van de supermarkt (Ja, de Theateracademie is niet echt een garantie voor een stevig inkomen) heeft ze de wereld goed in de smiezen. Wat een talent.
Ook de twee andere finalisten haalden een heel behoorlijk niveau. Jasper Smit als zanger van scherpe en grappige liedjes, waarbij hij zichzelf zeer kundig op de gitaar begeleidt. Soms iets te pedant, iets te zelfverzekerd.

Veertiger Tom Montfrooy vertelt hoe hij zijn leven als single inricht nu zijn vrouw twee jaar geleden plots is overleden. Dat lijkt niet helemaal in overeenstemming met de opdracht van Cameretten om het publiek ‘keihard te laten lachen’, maar Montfrooy slaagt erin om het zware heel licht te brengen zonder de ernst te verliezen.

==========================

Vijf spraakmakende finales van Cameretten

1968:

Na een van de voorrondeavonden schreef Peter van Bueren in De Tijd: ‘Don Quishocking goed. Rest matig tot puin.’ Toen had Van Bueren Neerlands Hoop nog niet gezien. De dag erna zetten Bram Vermeulen en Freek de Jonge met hun explosieve optreden de aula van de Technische Hogeschool in Delft in de fik. Een storm van bijval. De overwinning kon hen niet ontgaan. Vermeulen moest op de dag van de prijsuitreiking eerst nog volleyballen, dan snel de smokings ophalen en in Delft de prijs in ontvangst nemen. De jury onder leiding van kleinkunstpaus Wim Ibo koos voor Don Quishocking, die precies paste in zijn definitie van cabaret: Literair-muzikale theaterkleinkunst in een intieme omgeving voor een intelligent publiek. Neerlands Hoop werd vijfde.

1983:

De Nieuwe Lulligheid domineert Cameretten en zet de toon voor de komende jaren. De innemend stuntelende Brigitte Kaandorp, in truttige jurk, schoenen die drie maten te groot zijn en met ukelele wint Juryprijs en Publieksprijs. Hans Liberg wordt tweede, Paul de Leeuw wint Persoonlijkheidsprijs vanwege zijn creatie Annie de Rooy.

1987:

Ondergetekende is net cabaretmedewerker bij de Volkskrant en weet niet hoe snel hij ja moet zeggen als hij voor de Cameretten-jury wordt gevraagd. De jury wijst unaniem het duo Gottmer en Leemhuis als winnaar aan. In de trein terug krijgt het Volkskrant-jurylid uit intieme kring te horen: ‘Jezus, wat een eikel ben je. Niet Uit Het Raam was veel beter, met veel meer toekomstmogelijkheden.’ Gottmer en Leemhuis…., nooit meer iets van gehoord. NUHR werd beroemd.

1991:

In 1990 won Theo Maassen Cameretten. Dus dacht Hans Teeuwen, vriend van Maassen en medestudent van de Eindhovense Toneelschool, dat hij het ook maar eens moest proberen. Samen met voormalig straatmuzikant Roland Smeenk laat hij het publiek in opperste verwarring achter: twee beukers van formaat, keurig in het pak, Deelder plaklokken en keiharde teksten. Het riool van seks, drugs en blues wordt wijd opengezet en Teeuwen en Smeenk wentelen zich creatief in de drek. De première van het programma Heist hebben ze niet gehaald, in verband met een verkeersongeluk waarbij Roland Smeenk is omgekomen. Teeuwen gaat solo verder op de weg die op Cameretten is ingezet.

2003:

Naast de kleinkunstopleidingen in Amsterdam en Den Bosch ontpopt het stand up comedygezelschap Comedytrain onder leiding van Raoul Heertje zich steeds nadrukkelijker als dé leverancier van festivalwinnaars. In 2003 wordt Ronald Goedemondt, die dan al schrijft voor Spijkers met Koppen en Dit was het Nieuws, naar voren geschoven. Met zijn bizarre kijk op de actualiteit wint Goedemondt moeiteloos.