Park Song Hui uit Noord Korea – fotograaf Francois Dehurtevent

Wereldkerstcircus door Stardust Circus International en Interpresario, regie: Enrico Caroli. Koninklijk Theater Carré Amsterdam 17 december. T/m 3 januari.

****

Buig uw hoofd achterover in uw nek en zet een kort stokje klem tussen uw tanden. Laat een lang stokje op het korte stokje balanceren. Plaats op dat lange stokje een bordje met drie gevulde glazen en daarbovenop nog een bordje met een vierde glas. Dans vervolgens als een klassieke ballerina door de piste, klim op de rug van uw partner, en houd de stokjes en glazen op de bordjes goed in balans. Laat u dan met uw partner aan een kabel hoog in de piste trekken en ga verder aan de zwaaiende rekstok. Hang met uw rechterbeen aan uw partner, laat om uw linkerenkel een hoepeltje draaien en aangezien u toch nog twee handen vrij hebt kunt u nog mooi even vier ballen in de lucht houden. Laat u dan weer rustig omlaag zakken, haal het torentje dat op het korte stokje rust uit elkaar, houd uw hoofd weer recht, buig beschaafd naar het publiek en loop gracieus de piste uit.

Zo’n complexe act kan eigenlijk alleen maar door een supergeconcentreerde, supergetalenteerde en supergedrilde circusartiest uit Noord Korea worden uitgevoerd. Henk van der Meijden, de baas van Stardust, heeft de afgelopen decennia een innige band opgebouwd met het Nationaal Circus van Pyongyang en we zijn inmiddels wel gewend aan het spektakel van de vliegende trapeze – dit jaar met alleen vrouwelijke vliegers –, maar wat Pak Song Hui presteerde, is zelfs voor Noord-Koreaanse begrippen krankzinnig. Krankzinnig mooi dus.

Nu de dierenactivisten niet meer hun rituele dans voor de ingang van Carré hoeven uit te voeren, omdat de wilde dieren per decreet uit het circus zijn verbannen, krijgen we dit jaar een extra dosis paarden en honden voorgeschoteld. Voor de liefhebber zullen we maar zeggen.

De kracht en spring-nummers uit alle windstreken zijn dik in orde, en variëren fraai op bekende acts. Een duidelijke verandering zit dit jaar in de clowns-programmering. Op een doodenkele klassieke clown na, zoals David Larible, waren de meeste clowns de afgelopen jaren een absolute sof. Flauw en ouderwets. Dit jaar is het Zwitserse trio Starbugs binnengehaald, dat in het krijt staat bij Buster Keaton en Charlie Chaplin, maar de energie en vaart van deze tijd uitstraalt in een flitsende dans, mime, en fysieke geweld-act.

Starbugs – fotograaf Fred Merz

Het meest bekroonde programma ooit, Wereldrecord, Nog nooit vertoond, Beste Circusartiest, De Snelste Jongleur ter wereld. Het zijn allemaal termen die uit de mond van spreekstalmeester Tony Wilson – nog even houterig en onzeker als in zijn debuutjaar 2007 – te horen zijn. Doorgaans moeten we dat met een handvol zout nemen. Dit jaar lijkt er verdomd geen woord aan gelogen.