Robert Long door Stage Entertainment, script: Dick van den Heuvel, liedjes: Robert Long, regie: Peter de Baan. De Goudse Schouwburg 7 december. Tournee.
***
In Hè gezellig, het tweede liedje van de musical Robert Long zit alles wat de negen jaar geleden overleden Long zo bijzonder maakte: gif, getreiter, mededogen en humor. Een zalige binnenkomer, waarin Paul Groot meteen laat zien dat hij het hele Long-pakket in zich heeft, van houding tot stem.
Minder leuk is dat in de eerste scène al de hele eerste helft zit: Robert Long en Leen Jongewaard hebben twee succesvolle programma’s gemaakt en staan min of meer droog. Ze hebben beiden geen zin dat er te diep in hun naargeestige jeugd wordt gegraven ter inspiratie. Irritaties over en weer in het repetitielokaal. Inhoudelijk gebeurt er dan vrijwel niets meer. We luisteren naar de schitterende liedjes van Long, die tamelijk gemakzuchtig worden aangekondigd in minuscule aanloopscènes. Oh, je had een jeugdliefde? Hup Kalverliefde. Oh je was wel eens bang? Hup, Allemaal angst.
Om de monotonie van het beeld te doorbreken wordt de schoonmaakster/koffiedame van de oefenruimte ten tonele gevoerd. In het begin wel grappig, maar haar personage als commentator bij het leven en repertoire van Long wordt steeds ongeloofwaardiger, op het idiote af.
Na de pauze krijgt het magere verhaaltje wat meer vlees, als de frustraties over mislukte relaties en het gebrek aan familieleven even wat meer ruimte krijgen en de samenwerking wordt verbroken. Daarentegen is de terugkeer als engel op aarde van de overleden Jongewaard armoedig.
Tegen het zwakke script is door Paul Groot en Jeremy Baker als Jongewaard niet op te boksen, ook al zijn ze beiden in topvorm. Gelukkig blijven de liedjes fier overeind, door de verfijnde arrangementen – Flink zijn is weergaloos opgebouwd – en de sterke vertolkingen.