A Little Night Music
Door Nederlandse Reisopera
Gezien 21/3 Schouwburg Amstelveen
Te zien 26 en 28/3 Koninklijk Theater Carré

Door zijn tekstbijdragen aan het kassucces West Side Story (1957) kon Stephen Sondheim wel een potje op Broadway breken. Maar na Company (1970) en Follies (1971), twee artistieke toppers die geen geld in het laatje hadden gebracht, was het einde van zijn krediet bij geldschieters in zicht en zag Sondheim de noodzaak van goedgevulde zalen wel in. Die heeft hij bereikt met A Little Night Music (1973), zonder zich over te geven aan het gepolijste Broadway-stramien.
De Nederlandse Reisopera uit Enschede had met de productie van Sweeney Todd (2014) haar liefde voor het werk van Sondheim al getoond. Dat musicaluitstapje krijgt nu een vervolg met A Little Night Music, een gecompliceerd liefdesverhaal vol driehoeksverhoudingen, gebaseerd op de film Glimlach van een zomernacht van Ingmar Bergman.
Om het crossover karakter van het project van het Enschedese operagezelschap te benadrukken zijn in de cast naast de eigen operazangers spelers opgenomen uit belendende genres. Cabaretier/musicalspeler Paul Groot is de ietwat saaie advocaat Frederik Egerman, die na het overlijden van zijn vrouw is hertrouwd met de achttienjarige Anne (de sopraan Laetitia Gerards), die ook na een jaar huwelijk nog steeds maagd is. En er zijn rollen voor theatermaker/muzikant en voormalige Goede Tijden Slechte Tijden acteur Guido Spek, actrice/cabaretière/musicalspeelster Esther Kuiper en de Canadees-Duitse danseres en luchtacrobate Joana Dinah Schwing. De hoofdrol is voor de internationaal opererende mezzospraan Susan Rigvava-Dumas als de actrice Desirée Armfeldt, die er naast haar echtgenoot enkele minnaars op na houdt, waaronder Egerman.Naast haar operawerk is zij veelvuldig in musicals te zien geweest, onder meer als Kate in Kiss me Kate en Norma Desmond in Sunset Boulevard. Haar uitvoering van Sondheims enige hit Send in the clowns is wonderschoon en ontroerend.
Een geweldig gezelschap dus, begeleid door het meer dan vijftig koppen tellende Gelders Orkest. Het orkest neemt zoveel ruimte in, dat het in Amstelveen ten koste van het decor ging, maar zeker niet ten koste van de zang en acteerkwaliteiten van het gezelschap. In Carré zal het imposante decor wel in volle glorie kunnen worden bewonderd. Voor de pauze bestaat dat uit enigszins benauwde interieurs, en na de pauze, als we in het landhuis zijn van de krasse, cynische mater familias Madame Armfeldt (Inez Timmer), zien we een weldadig open constructie van ‘marmeren’ blokken, muren en pilaren.
De scherpe, grappige, gevoelige liedteksten van Sondheim zijn taalkundige wondertjes. De uitvoering door de Nederlandse Reisopera is in het Engels, met nog extra Engelse én Nederlandse boventitels. Het is jammer dat daarvoor de bestaande vertaling van Allard Blom niet is gebruikt, omdat hij veel van de ingenieuze taalvondsten van Sondheim heeft bewaard.
Ook de muziek van Sondheim is ongeëvenaard binnen de musicalwereld. Voor deze musical vol driehoeksverhoudingen heeft hij vooral wals-composities geschreven en interessante variaties op de driekwartsmaat. Zoals A weekend in the country, waarin alle personages in razend tempo hun zegje doen over de mogelijkheden die de liefde te bieden heeft. Zoveel dromen, zoveel frustraties. Broadway regisseur Harold Prince sprak over ‘slagroom met messen.’ Mooier kun je het bijna niet krijgen in het theater.