Digitaal contact biedt onbeperkte mogelijkheden voor bedrog. Je kunt liegen over leeftijd, geslacht, en de plek waar je bent. De loser wordt een held en de durfal kan zich klein maken als dat winst oplevert. In Ctrl+Alt+Del onderzoekt Geen Familie het hele terrein van dit nepcontact.
Het duo won in 2005 de juryprijs van het Amsterdams Kleinkunstfestival. De mening van de jury werd toen door het publiek en een deel van de pers niet gedeeld, maar twee jaar later bewijzen Niels van der Laan en Jeroen Woe dat ze met hun springerige fantasie, durf en acteertalent wel degelijk op het podium horen. Op het liedje Dikke Doerak na (mooi om dat ouderwetse woord weer te horen), dat we nog kennen van dat half uurtje op het festival, hebben ze een nieuw programma gemaakt over een jongen die een reis door Zuid Amerika maakt.
Van der Laan en Woe leveren regelmatig bijdragen aan het radioprogramma Spijkers met Koppen, maar in Ctrl+Alt+Del horen we de actualiteit nauwelijks terug. De twee hebben elkaar ontmoet op de Amsterdamse Kleinkunstacademie, al jaren een plek waar de actualiteit vrijwel geen rol speelt.
Ctrl+Alt+Del bungelt tussen cabaret, toneel en muziektheater in. Geen Familie voelt zich thuis in de Orkater-sfeer, en in een aantal absurdistische scènes zien we de stijl van Droog Brood terug. Ze willen veel, misschien wat te veel tegelijk, waardoor het programma een ietwat hijgerige indruk maakt. Hun grootste kracht ligt in vrolijke stompzinnige stukjes, zoals de vruchteloze poging om een kopje koffie op een terras te bestellen, of een treiterige reactie op een advertentie op Marktplaats.

Ctrl+Alt+Del door Geen Familie en Peter Sambros (bas), Zaantheater Zaandam 24 februari. Tournee.