Niet van Gisteren door Mylène d’Anjou, muziek: Erik de Reus, regie: Dick van den Toorn, 24 november in De Meerse, Hoofddorp. Tournee tot eind december, en van april tot eind mei.

Jarenlang woonde er een kind in haar hoofd, maar Mylène d’Anjou had wat moeite om de geschikte vader erbij te vinden. Dat probleem is inmiddels opgelost. Vlak voordat ze opkwam kotste de aanstaande moeder nog even in de emmer met premièrebloemen, maar op het podium leek ze genoeg energie te hebben om de avond vol te maken.
Ze zal geen echte jonge moeder meer zijn, of zoals ze zegt: ik ben niet onbevangen meer, en zeker niet van gisteren. Aan de programmaflyer te oordelen, met een doorlopende speellijst van september tot mei, is ze enigszins overvallen door de nieuwe situatie. Haar programma wordt grotendeels gevuld met overpeinzingen over de nieuwe fase in haar leven. Er zijn nog wel twee andere verhalen aan toegevoegd – over haar moeder die de dochter als baby in de trein heeft achtergelaten, en over een doortastende vrouw in haar familie die in de negentiende eeuw op zoek ging naar de bron van de Nijl – maar het is toch vooral: Oh God, ik ben zwanger, wat zal de toekomst brengen?
Dat weet ze niet. Dat hadden wij ook niet verwacht, maar de gedachten die ze daarover heeft zijn volstrekt oninteressant. Het is één grote bak cliché’s. De zwangerschapsbegeleiding zal er ongetwijfeld vriendelijk naar luisteren, maar het is te gek om geld te betalen om met die prietpraat te worden verveeld. Tot overmaat van ramp gaat ze ook nog eens bij de vaders en moeders in de zaal informeren hoe die het allemaal hebben gedaan.
Mylène d’Anjou is altijd een aangenaam sterke vrouw op het podium geweest. Zelfs als ze bol stond van de twijfel, kwam dat lekker resoluut uit haar mond. Ze wist haar jaloezie, verwarring en verbazing over de zogenaamd gezellige stelletjes in haar vriendenkring met een of meerdere kinderen en financiële vastigheid fijn ironisch te verwoorden. Een paar liedjes met haar krachtige stem eroverheen en hup, ze had weer een prachtig programma.
Maar dit. De hormonen, ja het zal wel…maar kom op zeg…
Na de bevalling en een rustperiode zal de tournee worden hervat. De voorstelling zal dan ongetwijfeld verrijkt worden met een of meerdere blokjes met hijg- en puf- en beschuit- en postnatale depressieverhalen. Ik moet er niet aan denken.