‘Ik snap dat gezeik niet over mijn onhandigheid. Het is gewoon geraffineerd spel.’ Kees Torn had direct zijn woord klaar toen bekend werd gemaakt dat hij de Poelifinario had gewonnen voor zijn programma Dood en Verderf. Het is volgens de jury van de VSCD Cabaretprijs (die inmiddels het terrein heeft verbreed tot kleinkunst) het meest indrukwekkende programma van het afgelopen seizoen. Hij liet genomineerden als Youp van ’t Hek, NUHR en Marc-Marie Huybregts achter zich. De Neerlands Hoop, voor het meest opvallende programma, ging zoals verwacht naar Javier Guzman met Delirium. De winnaar was blij dat de jury hem na 6 programma’s nu ziet staan, ook al heeft hij zich daar bijna dood voor moeten drinken.
Het tamelijk bloedeloze uitreikingsprogramma in De Kleine Komedie kwam pas tot leven toen Kees Torn zijn prijs in ontvangst nam. Eerst legde hij uit dat hij bewust de talkshows en andere vluchtige televisieoptredens mijdt, omdat zijn vorm van cabaret in de kleine zaaltjes thuishoort. En dat hij daarom ook maar de prijs aanneemt, omdat een weigering te veel publiciteit oplevert. Tot slot toonde hij zich in een geestig gedicht voorstander van een jaarlijkse persoonlijke prijs voor elke cabaretier, omdat de prestatie niet te meten is, zoals in sport.

De Claudia de Breij Cup gaat naar Claudia de Breij
De Koperen en Bronzen Kezen allebei naar mij
En met z’n allen roepen wij hoera en ha en hebbes
Alleen Hans Sibbel niet, de Sibbelbeker gaat naar Lebbis.