22 mei 1953, Amsterdam. Deze geboortegegevens staan in mijn paspoort, en daar ben ik behoorlijk trots op. Enigszins meewarig luisterden we thuis naar de zachte g van onze naar het Zuiden des lands uitgeweken familietak als de goede hoofdstad werd aangedaan voor het vieren van een verjaardag. Mijn broer, zus en ik maakten arrogante grappen over de minderwaardige mensensoort die zich buiten de Amsterdamse stadsgrenzen ophield. Die houding sloeg echt helemaal nergens op, aangezien mijn ouders van de Amstelveenseweg (niet echt Amsterdam, ook al kon je daar met de juiste wind het publiek in het Olympisch Stadion horen juichen als Lees verder…

  Wie het omvangrijke oeuvre van Drs. P doorploegt zal tot de ontdekking komen dat hij heel veel heeft geschreven over groente, fruit, interpunctie, diverse uitheemse geografisch plekken, de meest uiteenlopende lichaamsdelen, voorvallen uit zowel de vaderlandse als mondiale geschiedenis, gewelddadige incidenten, maar dat de kinderen er in zijn werk behoorlijk bekaaid vanaf zijn gekomen. Je zou bijna denken dat Heinz Polzer zelf nooit kind is geweest, en dus ook helemaal niets van die mensensoort weet. Aangezien onbekend ook vaak onbemind maakt, zou je Polzers mening over dat kleine grut het beste kunnen samenvatten in een van zijn pakkende gedichtjes: Lees verder…