Halverwege Het leven an sich, het nieuwe programma van De Partizanen belt Merijn Scholten opgewonden met zijn vrouw, omdat hij net van de makelaar heeft gehoord dat er een woning op een fraaie locatie in Amsterdam te koop staat. Haast is geboden om een kans te maken om deze postzegel van vijfentwintig vierkante meter te bemachtigen. Ja, dat ze inmiddels twee kinderen hebben is wel een nadeel. In deze hilarische scène mis je Thomas Gast niet. Daarna leest Gast een app van een vriendin voor die zich uitvoerig verontschuldigt. Je voelt aan je water dat er wel een absurde uitsmijter Lees verder…

‘Het zijn vaak rijke, blanke, oude mannen die over het lot van sekswerkers beslissen, terwijl ze geen enkel idee hebben hoe hun leven eruit ziet. Zij beweren dat een prostitué geen goede moeder kan zijn en halen haar kind bij haar weg. Zij bepalen dat als twee vrouwen in hetzelfde huis hun klanten ontvangen, omdat het veiliger is, dat huis meteen als een illegaal bordeel wordt bestempeld. Zij denken dat je prostitutie de wereld uit kunt helpen door de klanten als een crimineel op te jagen, terwijl dat alleen maar een schimmig illegaal circuit veroorzaakt.’ De verontwaardiging spat er nog Lees verder…

Als Drs. P/Heinz Polzer niet in 2015 was overleden, zou hij vorige maand honderd zijn geworden. Het is maar goed dat het niet zover is gekomen, want de laatste jaren van zijn leven waren niet de meest glorieuze. Drs. P had er toen ook niet zoveel zin meer in. In het Amsterdamse verzorgingstehuis De Flesseman herkende hij zelfs Adèle Bloemendaal, die enige kamers verderop verbleef en voor wie hij enkele onconventionele carnavalshits heeft geschreven, niet meer. Maar honderd jaar is natuurlijk wel een mooie aanleiding om de Zwitserse taalvirtuoos te eren. En dat doet Erik van Muiswinkel op een geweldige Lees verder…

Een beetje degelijke revolutie rekent af met de voorgaande onderdrukkende machthebbers, of het nou Lodewijk XVI, Ceausescu of de Russische tsarenfamilie Romanov betreft. Maar al snel ging het gerucht rond dat Anastasia, de jongste Romanov prinses, de communistische slachting zou hebben overleefd, beschermd door haar gordel van juwelen. Meer een romantische dan historisch verantwoorde suggestie, maar het heeft een paar sprookjesachtige boeken en films opgeleverd. De Stage-musical Anastasia, die in New York is ontwikkeld en geschreven is door Terrence McNally (script), Stephen Flaherty (muziek) en Lynn Ahrens (liedteksten), is gebaseerd op de animatiefilm uit 1997. Het onwaarschijnlijke happy end van Lees verder…