De Gouden Jaren van Jules de Corte


Geplaatst in Theaterrecensies op . Gepubliceerd in: de Volkskrant

Jules de Corte: Gouden jaren. Music Products B.V.
****

Hij had een ongelooflijk zoete stem, zijn piano toucher was subtiel, en zijn melodieën meestal lieflijk. En dan zat hij ook nog eens roerloos achter de piano. Die combinatie heeft veel mensen op het verkeerde been gezet, want Jules de Corte (1924-1996) kon snoeihard uithalen in zijn teksten. Een linkse man die zich langzaam maar zeker onverzoenlijker opstelde tegenover God en zijn kortzichtige volgelingen op aarde. Daarbij speelden zijn slechte ervaringen in het katholieke blindeninstituut in Grave een grote rol. Toch is hij nooit een somber, pessimistisch mens geworden. Om het venijn van De Corte goed te laten doordringen moest de luisterraar wel gevoelig zijn voor sluwe ironie en als een schatzoeker zorgvuldig tussen de regels door lezen.
Het beeldmateriaal op de Gouden Jaren-dvd met De Corte is niet uitbundig. Het meest swingend zijn eigenlijk nog de opnamen met het Blokhutkoor uit 1963. En dat is lichtjaren verwijderd van Kinderen voor Kinderen. Maar die serene houding die De Corte achter de piano aannam is krachtiger dan de meest dynamische MTV-regisseurs kunnen bereiken.