De Heelalbeuker door Theatergroep Goldmund.
8+
Tekst: Wilko Sterke
Muziek: Wilko Sterke en Maarten van Roozendaal
Theater De Krakeling
Speellijst: https://krakeling.nl/programma/heelalbeuker#tickets

Het kleine podium in een knusse kroeg met daarop een microfoon is helder uitgelicht. Er staat een batterij glazen water. De zanger is blijkbaar dorstig. Het bandje zet een aankondigingsknallertje in, maar na de laatste beat blijft het akelig stil en leeg. Christoffel, de zanger vertikt het om te verschijnen. Misschien is het water te koud, en het is toch voor iedereen bekend dat de zanger lauw water wenst. De glazen worden snel gevuld met wat warmer water en het bandje probeert het nog eens. Maar weer blijft het podium leeg. Christoffel komt niet. Nu niet en helaas nooit meer. We blijven achter met de herinneringen aan deze geweldenaar.
Lauw water en Christoffel. Deze twee aanwijzingen gaan al direct in de richting van Maarten van Roozendaal, de rauwe romanticus die ruim 6 jaar geleden op 51-jarige leeftijd overleed. Misschien dacht het publiek dat deze stevige roker en drinker wat sterkers naast de piano had staan, maar zijn zanglerares had hem lauw water aanbevolen en daar heeft Van Roozendaal zich altijd aan gehouden. En Christoffel is een prachtig liefdeslied in de vorm van een roadsong:
Door, rij nou maar door
Ga nou maar verder, rij door
Iedere meter brengt jou dichterbij
Aan het eind van het asfalt wacht zij

Wilko Sterke, de toetsenist en saxofonist, die naast ‘barman’ Thijs Maas het tweemansbandje vormt, is de neef van Maarten van Roozendaal. Als klein ventje zag hij in zijn oom een durfal die zich in woord en daad buiten de gewone orde der dingen plaatste. Hij liet het jochie zien hoe je tranen in ogen wakker kan maken, dat de wind op het strand een krant kan lezen en dat je alleen maar gelukkig kan zijn als je je door niemand de les laat lezen.
En als volwassene was Wilko de chauffeur, cd-verkoper, praatpaal en collega van de man, die zich eigenlijk altijd in de tussenwereld bevond, een wereld van verhalen en liederen, waarin de gewone mensen bijzonder worden gemaakt en waarin geestelijke vrijheid als het hoogste goed wordt gezien.
In De Heelalbeuker speelt Lottie de Bruin zowel het zoekende neefje als de ongrijpbare Christoffel. Het eindresultaat van de zoektocht is dubbelzinnig: alleen als je bereid bent zelf ook in de tussenwereld onder te duiken zul je nog wat glimpen van Christoffel tegenkomen.
Het lijkt misschien allemaal wat te hoogdravend voor de 8+ doelgroep, en je kunt niet van een jonkie verwachten dat hij alle tekst- en muziekverwijzingen naar Maarten van Roozendaal oppikt. Maar ook deze nieuwe publiekslichting kent waarschijnlijk wel een oom, neef of vader van een vriendje die niks heeft met een negen tot vijf baan, de bonuskaart van de supermarkt, de auto wassen op zaterdag en slappe soaps op de commerciële televisie. En als ze zo iemand niet kennen, dan kunnen ze in ieder geval na een uurtje in het theater van zo’n heelalbeuker dromen. Want die vent leefde echt. Hij leefde er op los.