Tijdens een openbare discussie in het Allard Pierson Museum over het advies van de Raad voor Cultuur over muziektheater sprak de twintigjarige Amsterdammer Niels van Doormalen Joop van den Ende aan. Of de nestor van het producentengilde wist dat er een studiebeursaanvraag bij de VandenEnde Foundation op tafel lag voor de masteropleiding Producing for Musical Theatre aan het Goldsmiths College, dat is verbonden aan de University of London. Van den Ende en het bestuur van de Foundation waren onder de indruk van de jonge, ambitieuze kandidaat producent en kwamen met een substantiële studiebeurs over de brug.
Nederlandse studenten die een theateropleiding in het buitenland volgen is niets nieuws, maar Van Doormalen is de eerste Nederlander die aan die prestigieuze universiteit de opleiding tot producent volgt. Om tot de tien gelukkigen te behoren die jaarlijks van over de hele wereld worden aangenomen, moest Van Doormalen wel met een uitgesproken visie komen. En die heeft hij ontwikkeld toen hij tijdens zijn studie theaterwetenschap in Tilburg als productieassistent mocht meewerken aan de musicals Soof, Expeditie Eiland, The Color Purple, The Bridges of Madison County en Fun Home.
‘Ik ben niet iemand die een rigide definitie van musical op tafel legt. Ik sta open voor een cross-over benadering met toneel en opera. En deze geïntegreerde musical moet in aanmerking komen voor subsidie, zoals ook na de oorlog toneelschrijvers financieel zijn ondersteund. Inhoudelijk moet het ook anders, want we kunnen wel stellen dat het afgelopen musicalseizoen niet groots is geweest. Er moeten meer verhalen over vandaag gekomen, waarbij amusement en engagement hand in hand gaan. Ik zie drie belangrijke onderwerpen: gender identiteit, ons post koloniale verleden en technologie. Dat zijn de hot topics, die allemaal te maken hebben met de vraag of je je wel veilig voelt in de samenleving. Daarnaast moeten we ook af van de importcultuur. Ik zet me niet af tegen de oude generatie producenten, ik sta ten slotte op hun schouders, maar we moeten meer moeite doen om een jong publiek aan te trekken en daar heb je ook jonge makers en producenten voor nodig.
‘Musical heeft de potentie om veel mensen te bereiken, maar het hoeft mensen niet te vormen. Het gaat om het voorleggen van vragen, mensen recht in de ogen kijken. Een heel goed voorbeeld is de musical Hadestown, waarin de Griekse mythologie heel slim met Donald Trump wordt verbonden, en ook de vraag wordt gesteld: Waarom zouden we een muur bouwen? Toen ik de producent van deze musical in Londen benaderde hoorde ik dat Albert Verlinde de rechten al had gekocht. Dat is geruststellend. Die musical past mooi in het profiel van DeLaMar.’
Op 30 augustus zal Niels van Doormalen, net voor zijn vertrek naar Londen, in theater Crea zijn visie ontvouwen over de nieuwe musical met gezonde financiering. Hij neemt dan een aantal jonge componisten en vocalisten mee om zijn ideeën van voorbeelden te voorzien. Ook is hij via www.voordekunst.nl een crowdfunding-actie begonnen (die 9 juli afloopt) om zijn studie in Engeland te voltooien en in Nederland de infrastructuur op te zetten voor zijn nieuwe musical, want ‘Ik kom zeker terug naar Nederland hoor.’

foto Charlotte Grips