De Japanse percussiegroep Kodo laat de muren trillen en sust bezoekers in slaap.

‘Ik hoop dat de buren het mooi vinden.’
Een ironische opmerking in het gastenboek van de Japanse percussiegroep Kodo. Maar je moet er inderdaad niet aan denken om naast die vurige trommelaars te wonen als zij aan het oefenen zijn. Een concert van Kodo heeft eenzelfde decibellen-impact als een ritmisch uitgevoerd massabombardement. Maar als je er voor open staat, is het ook niet vreemd om in een trance te raken als de mannen en vrouwen geconcentreerd en uit alle macht op de spectaculaire taiko-drums van 30 centimeter tot enkele meters groot te keer gaan.
Kodo betekent ‘hartslag’, de meest primaire bron van alle ritmes. En als je het woord met een ietwat andere intonatie uitspreekt betekent het ‘kinderen van de trommels’.
Takashima Akamine, die de groep al meer dan 20 jaar op tournees naar alle uithoeken van de wereld heeft begeleid, geeft een opmerkelijk voorbeeld van het verband tussen het geluid van zijn groep en de naam Kodo: ‘Het is al vaak voorgekomen dat kleine kinderen, ondanks het volume van de drums, in slaap vallen tijdens een uitvoering. Niet uit verveling, maar omdat het geluid van de grote drum de kleintjes een vertrouwd en veilig gevoel geeft. Ze hebben het negen maanden in de buik van hun moeder gehoord.’
De buren zullen trouwens weinig last hebben van oefenende Kodo-spelers, want dat doen ze voornamelijk op het eiland Sado voor de noordwestkust bij Okinawa, waar al ruim twintig jaar een Kodo-gemeenschap is gevestigd. Jaarlijks melden zich nieuwe enthousiaste jongeren, die door middel van het bespelen van de drums oude Japanse tradities in leven willen houden. Slechts een enkeling komt door de selectie.
Sado is zeker geen vakantiekamp. Pas na een zwaar tweejarig programma kan de leerling-trommelaar het echte meesterschap bereiken.
Akamine: ‘Elke ochtend om tien voor vijf opstaan, tien kilometer hardlopen, het land bewerken en natuurlijk heel veel oefenen. Er is verder niet al te veel afleiding op het eiland, dus wordt er tot laat in de avond gerepeteerd.’
Jaarlijks organiseert de groep een Earth Celebration, een gigantisch wereldmuziek-festival waarbij het eiland wordt overspoeld door muziekliefhebbers, die de Japanse ziel willen doorgronden.
De hersen-massage-ritmes van Kodo hebben ook in Nederland een stevige schare fans opgeleverd. Zeker nadat de band BlØf op Sado het nummer Aanzoek zonder ringen had opgenomen en de Japanners had gevraagd om mee te spelen tijdens hun Umoja-tournee. Bassist Peter Slager herinnert zich dat de goed versterkte instrumenten van BlØf op sommige momenten helemaal werden weggevaagd door de akoestische drums van Kodo.
Ook Carré zal trillen en zinderen. Van genot.

Kodo op 13 maart in Koninklijk Theater Carré