Twee vaders/buurmannen willen zo graag dat hun zoon en dochter verliefd op elkaar worden, dat ze een muur in hun tuin bouwen om de twee van elkaar te scheiden. Zij gaan ervan uit dat deze kunstmatige barrière het juist interessant voor de jongelui maakt om tot elkander te komen. Het opzetje lijkt te slagen, dan stort de boel in elkaar, maar het zal niemand verbazen dat ze na veel koddig gedoe toch in elkaars armen eindigen.
Na de off-Broadway première in 1960 was The Fantasticks met het befaamde Try to remember (Saskia & Serge maakten daar Zomer in Zeeland van) meer dan veertig jaar niet uit New York weg te slaan. Het begon als een suikerzoete muzikale vertelling, waarbij het publiek nog een beetje boos werd omdat het woord ‘rape’ (verkrachting/ontvoering) werd gebruikt en evolueerde langzaam maar zeker tot een camp-cult-voorstelling. In die laatste hoedanigheid is de show nu voor het eerst in een professionele bezetting in Nederland aangekomen.
De voorstelling is uiterst geschikt voor kleine producenten, want net als in de originele versie is het blokkendozendecor simpel, het aantal spelers beperkt en wordt de begeleiding verzorgd door piano, harp en percussie. Wat een genot om alles te kunnen verstaan.
Of een groot publiek in Nederland net als in de VS (waar de afgelopen twee jaar nog een revival-toetje van ruim 600 voorstellingen werd gespeeld) op de Fantasticks zit te wachten is de vraag. De show leunt wel heel erg op de lulligheid, een theaterstroming die in Nederland over zijn hoogtepunt is. De liefhebbers van dat genre worden op hun wenken bediend door Arjan Ederveen en Johnny Kraaijkamp jr., de twee vaders in de Amsterdamse serie. (In Den Haag staan Peter Tuinman en Karel de Rooy klaar.) Door de sloom-geïrriteerde manier waarop Ederveen het woordje ‘sodeju’ uitspreekt heb je een paar minuten lang plezier en de comedy-kracht van Kraaijkamp werkt in dit stuk uitstekend. Een correcte beoordeling van Annelies Fleskens moet even worden uitgesteld. Vijf dagen voor de première werd ze geopereerd aan een acute blindedarmontsteking. Ze heeft in ieder geval een bewonderenswaardige the show must go on-mentaliteit. Met de jeugdige Jeroen Robben heeft de Fantasticks een innemende speler en prima zanger in huis.
Goed uitgespeelde luchtigheid komt verder van Jérôme Reehuis die zich kan uitleven in de rol van verlopen acteur met veel te grote gebaren en Frans Schraven als springerige Indiaan. Maar de oubolligheid prikt toch met grote regelmaat hinderlijk door spel en tekst heen. De Fantasticks zit op zijn zachtst gezegd akelig dicht tegen de houdbaarheidsdatum aan.

***
De Fantasticks door Fantasticks BV/Opus One, tekst: Tom Jones, muziek: Harvey Schmidt, vertaling: Coot van Doesburgh, choreografie: Frans Schraven, regie: John Yost. 28 april in Westergasfabriek Amsterdam. Aldaar t/m 25 mei. Van 28 mei t/m 22 juni in Den Haag (Theater aan het Spui).