Crazy for you door Joop van den Ende Theaterproducties, muziek: George Gershwin, liedteksten: Ira Gershwin, script: Ken Ludwig, choreografie: Susan Stroman, vertaling: Seth Gaaikema, regie: Eddy Habbema. Nieuwe Luxor Rotterdam 19 september. Aldaar t/m 7 november. Tournee tot half juni.
Alleen al vanwege I got rhythm zou je drummer willen worden. Dat geweldige shownummer van George en Ira Gershwin heeft een striemende strakheid met opzwepende frivoliteiten aan de randjes. Slap that bass is er ook zo een waarin een muzikant, en vooral de ritmesectie, zich helemaal kan uitleven. Choreograaf Susan Stroman (regisseur en choreograaf van The Producers) heeft haar leukste vondsten voor die stukken bewaard en zo zijn er dus al twee redenen om naar Crazy for you te gaan.
De productie is een uitstekende manier voor de beginnende musicalliefhebber om kennis te maken met het werk van George Gershwin, een van de meesters van de Amerikaanse klassieke amusementsmuziek. Crazy for you ging in 1992 in New York in première en is gebaseerd op de Broadwayshow Girl Crazy uit 1930, aangevuld met stukken uit andere Gershwin-musicals als Oh, Kay (1926) en de Hollywood-parel Shall we dance (1937) met Fred Astaire en Ginger Rogers.
Het oorspronkelijke script was te duf voor woorden, maar van de modernisering zal ook niemand schrikken. De bezoeker wordt aangeraden elke inhoudelijke behoefte bij de garderobe af te geven. Crazy for you vertelt een simpel en zoet backstage liefdesverhaal, waarin alle cliché-tegenstellingen tussen het platteland en de grote stad worden ingezet. Seth Gaaikema heeft in zijn vertaling wel enkele krachttermen gebruikt, maar van roze valt geen fel rood te maken. De woorden ‘knuffel’ en ‘kameraadje’ geven de sfeer adequaat weer.
Joke de Kruijf is het kordate meisje, dat dreigt te verpieteren in een verlaten mijnstadje in Nevada. Het voortbestaan van het theater in het stadje, het vroegere hart, wordt bedreigd. Maar er komt onverwachte hulp van Dick Cohen, die een New Yorkse bankierszoon met artistieke ambities speelt.
Joke de Kruijf is naast de twee topnummers de derde goede reden om naar Crazy for you te gaan. Ook al schrijft de musicalcomedy-wet voor om alles stevig aan te zetten, zij blijft naturel en beweegt als een engel uit de beste New Yorkse dansstudio.
Cohen daarentegen is een misser. In de koddige scènes (soms grappig, meestal oubollig) doet hij het goed, maar als zanger is hij te braaf en als showdanser valt hij door de mand. En daar moet de show het juist van hebben: smakelijke balletmeisjes, lekkere felle tap-stukken, roomtaartaankleding en een koninklijk danspaar als spil. Naast de zwierige Joke de Kruijf loopt Cohen te zwoegen en te zweten en vreselijk zijn best te doen om maar geen fouten te maken. Het traditionele Amerikaanse show-genre mag dan behoorlijk leeg zijn, als het niet superieur wordt uitgevoerd wordt het ook nog eens snel vervelend.
Daarbij ontbreekt de vaart door te lange dialogen en overbodige personages, zoals een Engels koppel dat een reisgids over het Westen van de VS schrijft. Ook Gaaikema is niet altijd even trefzeker. Niet alleen met een aantal dubieuze rijmconstructies (pleuris/treurnis), maar De man die echt van me houdt is toch net iets anders dan Someone to watch over me.
Tegenover de gebreken staan een aantrekkelijk Western-decor, fraaie belichting, een vernuftige auto, waar een heel leger danseressen uit te voorschijn komt, en Chantal Janzen die als dommig tutje de afdeling geestige onnozelheid prima verzorgt. Maar deze pluspunten zouden betekenisloos zijn zonder het degelijke fundament van de avond: Gershwin en De Kruijf.