HET PUBLIEK LAAT LIESBETH LIST NIET ALLEEN


Geplaatst in Theaterreportages/interviews op . Gepubliceerd in: De Krant van Carré‚ nr 2 maart 2012

Liesbeth List weet zich omringd door haar mannen Ramses Shaffy, Jacques Brel, Frank Boeijen en Albert Verlinde

Ze staat al een halve eeuw op het podium, maar als ze in de coulissen staat vraagt de door de wol geverfde, 70-jarige Liesbeth List zich nog altijd vertwijfeld af: waarom doe ik dit?
Toch is er een enorm verlangen om voor een gevulde zaal te staan. Het applaus is een bevestiging dat ze erbij hoort, dat ze niet in de steek gelaten is.
Ne me quitte pas. Niet alleen Jacques Brel smeekte zijn geliefde in het Frans om hem niet te verlaten, er zijn ook Engelstalige, Zuid-Afrikaanse, Turkse, Spaanse, Poolse, Duitstalige en nog vele anderstalige vocalisten die deze smeekbede hebben gezongen. Liesbeth List (Bandoeng, Nederlands-Indië, 1941) zong de Nederlandse vertaling in de jaren zestig en het kwam hoorbaar uit de grond van haar hart: Laat me niet alleen!
Nu als, 70-jarige zingt List het nog steeds vol overgave. Dat is niet zo raar als je naar de eerste levensjaren van Elly Driessen kijkt, zoals zij oorspronkelijk heette. Ze was een jaar oud toen de Nederlanders in Nederlands-Indië in Jappenkampen terecht kwamen. De kampervaringen hebben haar moeder apathisch gemaakt. Na de oorlog pleegde zij zelfmoord. Haar vader, die in de mijnen bij Tokio moest werken, is na de oorlog hertrouwd, maar de relatie tussen Elly en haar stiefmoeder was zeer slecht. Elly was zeer ongewenst en werd regelmatig geslagen en met een scheermesje bewerkt. Het meisje werd naar een weeshuis gestuurd en daarna naar betaalde ouders in Alkmaar, om uiteindelijk als zevenjarige te worden weggegeven aan een echtpaar op het Waddeneiland Vlieland, dat geen kinderen kon krijgen. Bij dit vuurtorenechtpaar vond ze eindelijk de warmte van een gezin en kreeg ze een nieuwe voor- en achternaam: Liesbeth List. Verlatingsangst verklaard: Ne me quitte pas.

Soulmate
In het jubileumprogramma (List: ‘Ik hou helemaal niet van jubilea.’) komt Brel natuurlijk aan bod, net als de Mauthausen-cyclus, het beklemmende verhaal van de jodenvervolging, geschreven door de Griekse componist Mikis Theodorakis. Verder is werk te horen van Frank Boeijen, de man die de enigszins gedoofde carrière van List weer deed opvlammen in de jaren negentig. En natuurlijk van haar ontdekker en soulmate Ramses Shaffy, die op deze jubileumtournee vanuit zijn graf nog even meezingt in het voor beiden zo karakteristieke nummer Laat me.
De carrière van List heeft flinke schommelingen doorgemaakt, maar haar vechtlust en de ontmoetingen met artistiek inspirerende mannen hebben haar steeds weer terug naar het felle podiumlicht gebracht. Meestal als zichzelf, maar ook met groot succes in de rol van Edith Piaf, in de door Albert Verlinde geproduceerde musical.
Piaf was een wilde kat, in de goot geboren als de dochter van een hoer. Liesbeth List: ‘Als je zonder liefde opgroeit, dan kun je alleen maar schelden en vechten, als verdediging tegen een boze wereld. Alleen op de bühne kon Edith haar emoties kwijt. Daar was ze gelukkig. Ze schreeuwde haar leed uit. Haar talent was haar redding. Door het zingen is ze nooit gek of depressief geworden. Ik herken dat. Ik had hetzelfde medicijn.’
List, zeventig jaar, van een klein vogeltje in het Jappenkamp tot La Grande Dame de la Chanson.

Liesbeth List: 70 jaar Liesbeth, 15 en 20 maart in Koninklijk Theater Carré